รวงข้าว...
ฉันรู้สึกเหมือนมีอะไรมาเขี่ยๆที่จมูก ฉันเอามือปัดออกแต่ก็ไม่หายค่ะ ฉันเลยลืมตาตื่นขึ้นมา ปรากฎว่าเป็นดีเดย์ เขามาตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วนี่ฉันนอนตืนสาย??ฉันควานหามือถือข้างตัวแต่ไม่เจอค่ะ
"หานี่อยู่ใช่มั้ย"
"เอาคืนมานะเดย์"
เขาชูมือถือของฉันขึ้นมา แล้วแกว่งไปแกว่งมาตรงหน้า ฉันรีบดึงคืนมาและกอดมันเอาไว้ ก่อนจะลุกขึ้นนั่ง ได้ยินเสียงแม่ครูหัวเราะค่ะ
"แม่ครูดูลูกแม่ครูสิครับทำไมขี้เซาจังตื่นสายกว่าคนไข้อีก แย่มากเลยนะครับ" เขาคุยกับแม่ครูแต่คำพูดมันกระทบฉันเต็มๆ
"สงสัยเมื่อวานจะเหนื่อยเลยหลับสนิทจนไม่รู้ว่าใครเข้าใครออกห้องนี้บ้าง"
"นั่นสิครับ ทั้งหมอทั้งพยาบาลทั้งแม่บ้านเข้ามายังไม่รู้สึกตัวเลย555"
"เอ่อออ จะจริงเหรอคะแม่ครู"
"จ๊ะ แต่ไม่มีใครว่าอะไรข้าวหรอกนะ"
"แต่ข้าวอายนี่คะ"
"อายทำไมไม่เห็นจะน่าอายเลยแค่นอนน้ำลายยืดเต็มหมอนแค่นั้นเอง"
"ห๊าาา" ฉันรีบก้มมองดูหมอนที่ตัวเ
