ณ ชายแดนหงโจวอันเป็นสถานที่ตั้งทัพของเจี้ยนจิง
ทหารนายหนึ่งวิ่งเข้าไปรายงานองค์ชายจิ้งฝูในที่ประทับ
“ คารวะองค์ชาย ตอนนี้เหิงซื่อหลุนถูกจับกุมตัวได้แล้วพะย่ะค่ะ เจ้าเมืองหงโจรทูลเชิญองค์ชายไปจัดการด้วยพระองค์เองพะย่ะค่ะ ”
“ ฮ่าๆๆ ” องค์ชายจิ้งฝูหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง
“ ถุย ข้าคิดว่าจะแน่ที่แท้ก็สวะ รองแม่ทัพจัดทหารมือดีสองร้อยนายไปกับข้า ข้าจะไปดูน้ำหน้าไอ้สวะกระจอกนั่น ”
เขาควงจอกสุราในมืออย่างเบิกบาน ทุกอย่างช่างง่ายดายกว่าที่คิดไว้นัก
“ ใครที่มันบังอาจหยามข้า ต่อให้มีร้อยพันชีวิตก็ยังไม่พอ ! ”
ขบวนขององค์ชายจิ้งฝูเดินทางเข้าเมืองหงโจวด้วยความรวดเร็ว เขาเข้าพบเจ้าเมืองหงโจวที่เตรียมตัวรออยู่แล้ว
“ องค์ชายจิ้งฝู ” ท่านเจ้าเมืองรีบกล่าวทักทาย ทว่าอีกฝ่ายเพียงพยักหน้ารับเท่านั้นทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดใจอยู่บ้าง
