องค์ชายจิ้งฝูทนไม่ไหวอีกแล้ว เจ้าคนผู้นี้มันอ่านเขาออกจนหมดสิ้น หากยังปล่อยให้พร่ำต่อเพลิงโทสะคงลุกไหม้จนเขาอกแตก “ สามหาว บังอาจนัก ข้าจะตัดหัวเจ้าเสียตรงนี้ ! ” เขาเงื้อดาบกำลังจะบั่นลงบนคอแม่ทัพเหิง พลันนั้นกระบี่เล่มหนึ่งก็พุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็วจนเขาต้องเบี่ยงหลบ แม่ทัพเหิงคว้ากระบี่นั้นเอาไว้ได้ทันทีและใช้มันตัดโซ่ให้ตัวเอง เหล่าทหารที่เขาเตรียมการเอาไว้และซ่อนตัวอยู่กรูกันออกมาแสดงตัวเข้าปิดล้อมท้องพระโรงและคุ้มกันแม่ทัพของพวกเขา ทุกคนในที่นั้นตกใจเป็นอย่างมาก สถานการณ์พลิกผัน กระบี่เล่มหนึ่งจ่อคอองค์ชายจิ้งฝูบังคับให้เขาอยู่นิ่ง ๆ “ เจ้าคิดจะทำอะไร คิดว่าทหารของเจ้าหยุดข้าได้หรือ ” แม้กระบี่จะจ่อคอ ทว่าองค์ชายจิ้งฝูยังปากดี กำกระบี่ในมือแน่น “ ทหารของข้าอาจจะหยุดเจ้าไม่ได้ แต่หากเป็นข้าคงไม่แน่ ลองดูไหมล่ะ ” แม้ทัพเหิงว่าพลางจ้องค