พี่เจเจยืนอยู่ข้างเตียง สายตายังไม่ละไปจากฉันที่นอนบนเตียง “หึ… ถ้าไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว” เขาพูดเสียงทุ้ม ๆ แต่แฝงความจริงจัง ก่อนจะนั่งลงบนเตียง
ฉันกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ หัวใจเต้นแรงจนแทบทะลุอก ยิ่งเขาเข้ามาใกล้ ความรู้สึกเกร็งก็ยิ่งมากขึ้น กลิ่นน้ำหอมอ่อน ๆ แบบผู้ชายผสมกับกลิ่นสบู่สะอาดติดตัวเขาลอยมาแตะจมูก
“ฉันว่า…หน้าเธอมันแดง ๆ แปลก ๆ ไม่สบายหรือเปล่า” เสียงทุ้มของพี่เจเจเอ่ยขึ้นพลางมองหน้าฉันไม่กะพริบ
ฉันสะดุ้งน้อย ๆ ก่อนรีบยกมือมากุมแก้มทั้งสองข้างร้อนผ่าวทันที “เอ่อ…คงแค่ร้อน…มั้ง” ฉันตอบตะกุกตะกัก พยายามหลบสายตาคม ๆ ของเขา
“ลุกไหวหรือเปล่า ฉันสั่งข้าวมาให้แล้ว ออกไปกินซะหน่อย เดี๋ยวค่อยอาบน้ำแล้วก็นอนพัก” พี่เจเจเอ่ยเสียงนิ่ง ๆ แต่แฝงด้วยความห่วงใย
ฉันพยักหน้าช้า ๆ พลางพึมพำตอบเสียงเบา “อืม…ไหว” ถึงแม้จริง ๆ แล้วร่างกายยังเพลียจนแทบไม่มีแรงก็ตาม
ฉันกัดฟันรวบรวมแรงทั้งหมดเพื่อพ
