แค่นาทีที่ชายหนุ่มแทรกแก่นกลางของความแข็งแกร่งเข้าสู่การบีบรัดอันแสนรัญจวนนั้น มุจลินทร์เม้มริมฝีปากแน่นกับความรู้สึกเจ็บปวดที่ยังคงอยู่แม้ทอดกายท่ามกลางความชื่นฉ่ำที่ช่วยให้ทุกอย่างไหลลื่นไปโดยง่าย อนาคินโอบกอดผู้อยู่ในอ้อมแขนแน่นขึ้นเมื่อรู้สึกถึงอาการขืนตัวจากการรุกล้ำเป็นคราที่สอง เจ้าของร่างสูงใหญ่ก้มลงจุมพิตแก่หญิงสาวอีกครั้งเพื่อช่วยดูดซับเอาความเจ็บปวดนั้นไว้กับตัวและมันได้ผล เธอผ่อนคลายลงและเริ่มตอบรับการเคลื่อนไหวของเขาในยามขยับกายราวกับลืมมันไปได้ชั่วขณะ
ความฝันอันเลื่อนลอยนั้นชัดเจนนักเมื่อชายหนุ่มจูงมือหญิงสาวผ่านความหนาวเหน็บเพื่อข้ามผ่านรัตติกาลไปสู่แสงแห่งวันใหม่ ด้วยความบริสุทธิ์งดงามที่ไม่เคยผ่านมือใครทำให้กายแกร่งกำยำมิอาจทานทนต่อความอดกลั้นที่กำลังสูญสลาย การบีบรัดอันแนบแน่นทำให้เขาต้องปลดปล่อยความอัดอั้นในนาทีสุดท้ายที่ต่างปรารถนาให้หยุดนิ่งแค่เธอและเขาเพียงสอง...หาก
