“แฮ่ก! แฮ่ก! แฮ่ก!”
เสียงหอบหายใจดังผสานกัน เมื่อจูบนั้นทำเหมือนจะไม่จบลงง่าย ๆ เล่นเอาทั้งคู่แทบขาดอากาศหายใจ ไออุ่นจึงตีไหล่เขารัว ๆ เพื่อให้สัญญาณ ริมฝีปากชุ่มชื้นถึงยอมผละห่างจากไป
“แฮ่ก ๆ ๆ” ไออุ่นรีบหอบเอาอากาศเข้าปอด เธอไม่คิดเลยว่า การจูบกับเขาอย่างดุเดือดเช่นนี้ มันจะทำให้เธอเหนื่อยจนเกือบขาดใจตายแบบนี้
“อย่าบอกนะว่านี่คือจูบแรก...” เสียงแหบพร่ากระซิบถามทั้งที่ยังหอบถี่ แต่แววตากลับมีความคาดหวัง แม้ว่าเขาจะรู้อยู่เต็มอกว่ามันไม่มีทางใช่ เพราะเธอฟัดกับไอ้แว่นนั่นจนคอแดงซะขนาดนั้น
“กูไม่มีจูบแรกให้ใครทั้งนั้นแหละ ไอ้บ้าเอ๊ย!”
ไออุ่นสบถทั้งที่แก้มยังแดงจัด แต่ก็อดที่จะรู้สึกน้อยใจในความโง่เง่าของคนตรงหน้าไม่ได้
เขายิ้มเยาะ พลางยื่นปากลงมาใกล้ริมฝีปากอิ่มอีกครั้ง ก่อนจะเอ่ยพูดชิดริมฝีปากบางอย่างยียวน
“ใช่สิ…มึงให้ไอ้แว่นนั่นไปแล้วนี่ จูบแรกแม่งเสียเปล่าไม่ได้อะไรกลับมาเลย จูบมึ
