ปัง! ปัง!
“กรี๊ด!!”
หญิงสาวกรีดร้องไปด้วยความตกใจสุดขีดเมื่อมีเสียงปืนยิงเข้ามาและยิงโดนชายวัยกลางคนที่อยู่ฝั่งข้ามเธอเลือดกระฉูดจนกระเด็นมาโดนใบหน้าของเธอ
“ก้มลงไปแอบใต้โต๊ะเร็ว” เจแดนพูดสั่งเสียงกร้าวเมื่อเขาเห็นเด็กสาวที่นั่งอยู่บนตักเขายังอยู่ในอาการตกใจและตัวสั่นเทา เขาจึงไม่รอแล้วอุ้มเธอเข้าไปใต้โต๊ะที่มีกระสุนวิ่งเข้ามาทางเขาพอดี โชคดีที่เขาก้มลงทันเสียก่อน
“รออยู่นี่อย่าออกมาเด็ดขาดเข้าใจไหม”
“อึก อย่าไปนะคะ โมริกลัว อย่าทิ้งโมริไว้คนเดียว ฮื่อ” มือเล็กกอดตัวของเขาเอาไว้แน่นเมื่อเห็นเขากำลังจะทิ้งเธอออกไป
“ฉันไม่ทิ้งเธอหรอก แต่ถ้าเธอไม่ปล่อยฉันไปเราสองคนคงตายอยู่ตรงนี้ เพราะพวกมันยิงคนที่นั่งอยู่ตรงนี้ตายหมดแล้ว ไม่ต้องกลัวมีฉันอยู่ทั้งคนเธอจะปลอดภัย”
มือหนาเข้ามาเช็ดเลือดจากใบหน้าของหญิงสาวและหยิบปืนที่เหน็บตรงข้างเอวของเขามาขึ้นลำ เขามองเธออีกครั้งและรีบออกไปและเริ่มสาดกร
