Chapter one hundred seventy eight
TERRENCE
May dala akong prutas para kay Lou, palagi siyang kumakain ng prutas tuwing umaga kaya dumaan muna ako sa supermarket para bilhan siya.
Sabi rin ng doktor healthy ang prutas para sa mag ina.
Palagi naman yan may pasalubong sa akin pag umuuwi ako, palagi ko siyang binibilhan ng goto, lalo gabi ang uwi ko. Doon maraming nagtitinda.
Namimiss ko na rin yung gawain namin na pag uwi ng trabaho sabay kaming kumakain at sinusundo ko siya palagi sa trabaho niya.
Napapangiti na lang ako dito sa sasakyan ko tuwing maaalala ko mga nangyari sa Palawan, hindi naman kase ako naging malungkot doon kahit papaano, simple nga ng buhay ko doon at masaya, may problema man pero nalulutas din.
Hindi naman ako nagsisisi na nakilala ko ang tunay kong pamilya kaso n
