และเมื่อทั้งสามกินกันเสร็จแล้ว มายและไม้ก็ประสานสายตากัน ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่และใครกันที่ไม่ชอบการเก็บล้าง และวันนี้เป็นวันหยุดของแม่บ้านไม่ประจำ มายและไม้ก็เตรียมตัว
“ยันยิงเยา ปักกะเป่ายิ้ง...ฉุบ” เสียงร้องของมายและไม้ ก็ร้องออกมาพร้อมกัน
“ผมไปก่อนนะครับ...” และเสียงของไม้ก็ดังขึ้นอย่างอารมณ์ดี เมื่อเขาออกฆ้อนและมายออกกรรไกร
นิวเอนกายนั่งพิงพนักและยิ้มออกมา เพราะเดือนนี้ทั้งเดือนแทบจะเป็นมายที่แพ้ มายลุกขึ้นและเริ่มเก็บโต๊ะ พร้อมกับสายตาไม่พอใจมองคนหัวโต๊ะที่กำลังยิ้มเยาะเธอ
“อยากให้อาไปส่งมั้ย” เสียงกระซิบแผ่วเบาข้างริมหูที่มาพร้อมกับการสวมกอดร่างระหงจากด้านหลัง
“ไม่เอาค่ะ” มายตอบพร้อมกับล้างจานใบสุดท้ายเสร็จพอดี
“แล้วตัดสินใจเรื่องตำแหน่งเลขาของอาหรือยัง” มายเช็ดมือเสร็จก็หันกลับมา เธอต้องเงยหน้าคุยกับเขายามที่เขาเข้ามาประชิดแบบนี้
“วันนี้เป็นวันสอบวันสุดท้ายของมายค่ะ” นิวเลิกคิ้ว ใช่ว่าเขาจะจับความรู้สึกแปลกๆ ในตัวมายไม่ได้ แต่เขาไม่รู้จริงๆ ว่าสองอาทิตย์ที่ผ่านมานี้มายดูอารมณ์ไม่ค่อยดีนัก
“โอเค งั้นวันนี้มายไปสอบก่อน เย็นนี้อากลับค่ำนะ” มายพยักหน้ารับและดันตัวเขาออกห่างเพื่อที่เธอจะได้เดินออกจากตรงซิ้งค์ล้างจานสักที
พึ่บ! แต่ทว่า นิวกลับดึงเธอไว้ และเขาก็โน้มหน้าจูบเธอ มายแม้จะถูกจูบโดยไม่ทันตั้งตัว แต่เธอก็สนองตอบกลับด้วยสัญชาติญาณ แม้จะมีความน้อยเนื้อต่ำใจเขา แต่เมื่อเขาต้องการ เธอก็เกิดความต้องการเช่นกัน
อานิว เธอเรียกเขาตามไม้ เพราะเขากับเธอไม่ใช่ญาติตามสายเลือด พ่อกับแม่เธอแยกทางกันหลายปีแล้ว จนแม่ของเธอได้มาเจอกับพ่อของไม้ สำหรับเธอแล้ว เธอไม่เคยมีปัญหากับการเริ่มต้นชีวิตใหม่ของแม่ ขอแค่ผู้ชายคนนั้นดีต่อแม่เธออย่างจริงใจก็พอแล้ว
แต่เดิมเธอก็ไม่ได้คิดจะเกาะติดอยู่กับแม่เป็นครอบครัวเราสี่คนตลอดไปอยู่แล้ว เธอตั้งใจแล้วว่าจะอยู่กับแม่จนเรียนจบมหาวิทยาลัย และเมื่อหางานทำได้ เธอก็จะขอแยกตัวออกไป
แต่ดันเกิดเหตุไม่คาดคิดเสียก่อน ซึ่งเมื่อเวลาเลวร้ายผ่านพ้นมา เธอก็สามารถที่จะไปทำตามความตั้งใจเดิมได้ และยิ่งตอนนี้ไม่มีแม่แล้ว เธอก็แทบไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับครอบครัวของไม้เลย
แต่เขา อานิว ก่อนนี้เธอแค่เคยได้ยินมาบ้างว่าคุณลุงมีน้องชายที่เรียนอยู่ต่างประเทศ แต่เธอก็ไม่ได้สนใจใคร่ที่อยากจะเห็นหรือรู้จักอะไร แต่เมื่อเขามาปรากฎตัวเมื่อปีก่อน แม้จะเจอกันครั้งแรกในสถานการณ์ที่ไม่ค่อยดีนัก แต่อานิว จัดชายหนุ่มที่สามารถเป็นชายในฝันของสาวๆ ได้เลย
หน้าตาเขาแค่คำว่าผ่านหรือพอได้ มันใช้กับเขาไม่ได้ เขานะเรียกว่าโคตรหล่อเลย รูปร่างที่สูงกว่าร้อยแปดสิบเซนติเมตร ดีกรีนักเรียนนอก มีตรงไหนที่เขาจะไม่น่าสนใจ แน่นอนว่าเธอเก็บเขาเอามานอนฝัน จินตนาการณ์เกี่ยวกับเขามากมาย
และเธอก็ตั้งใจอย่างแน่วแน่ว่า เขานี้แหละ จะต้องเป็นสามีของเธอ แผนเดิมที่จะออกไปใช้ชีวิตของตัวเองหลังเรียนจบและได้งานทำ เธอทิ้งมันไปทันทีหลังจากได้ตัดสินใจเลือกเขาเป็นสามี เธอตั้งปณิธานใหม่แล้ว แม้เธอจะเป็นฝ่ายเริ่มก่อน แต่เธอก็ต้องให้เขายินดีรับเธออย่างสง่างามและเต็มใจ และเขาต้องเป็นฝ่ายขอเธอแต่งงาน