“ไม่มี” เขาตอบกลับง่ายๆ
“เสร็จแล้วเหรอ” เธอถาม
“รอ” เขาพูดและยังนั่งอยู่ที่โขดหินที่เดิม ห่างจากเธอห้าหกเมตรเท่านั้น
“ไม่เข้ามานั่งในนี้เหรอ” เธอถาม
“ไม่เป็นไรครับ เชิญคุณนั่งเล่นตามสบายเลยครับ” ขวัญไม่เซ้าซี้เขา แต่ล้วงโทรศัพท์มือถือของตนออกมาจากกระเป๋ากระโปรง
“ขอเบอร์ติดต่อนายหน่อยสิ” อาทิตย์ขมวดคิ้ว
“ผมไม่มีหรอกครับ”
ว้า!! “ถ้างั้นทำไงดีละ...” แช๊ะ! เธอพูดพร้อมกดถ่ายรูปเขาไว้ตอนที่เขากำลังมองมาทางเธอ
“นั่นคุณทำอะไร”
“ถ่ายรูปนายเก็บไว้สิ”
“ไม่ได้ ผมไม่อนุญาต”
“ว้าว! หัวหมอเสียด้วย ถ้าไม่อนุญาตก็ใช้ปัญญามาลบออกไปเองสิ” ควับ! คราวนี้ขวัญถอยกรูดเข้าไปในเพิงส่วนที่ลึกสุดเมื่ออาทิตย์ลุกจากโขดหินและเดินมาทางเธอ เขาก้าวๆ แค่ไม่กี่ก้าวก็ปิดทางออกของเพิงที่ไม่ได้ใหญ่มาก
“ลบเถอะครับ” ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ แทนที่ขวัญจะลบ กลับถ่ายเขาอีกหลายรูป อาทิตย์คลานเข้าไปในเพิงทันที และก็เกิดสงคร
