Geldiğimiz uçurum kenarın da ki bir eve bir de Bozgun'a baktım. İlk birlikte olduğumuz eve mi getirmişti, bu nasıl bir iğrençlikti. Bana burada mı aldattığını yalanlayacaktı. Bari burası aklım da temiz kalsaydı ama her bir anı kirletmekten geri durmayan Bozgun bunu da yapmıştı.
"İn.." Diyen Bozgun'un sesi ile kemerimi sertçe çıkarıp arabadan indim. Kendisi de aynı hızla inip yanıma sert adımlarıyla geldi "kal orada" diye kaşlarımı çatıp elimle durdurdum. Olduğu yerde duran Bozgun "ya sabır Dilşah" diye dişleri arasından homurdanıp beni dinlemeden dibime de bitti.
Geri adım atıp uzaklaşmak istesem de belime dolanan sert kolu buna asla izin vermedi "sakın..." Deyip kolları arasından çıkmaya çalıştım nafile bir çabayla "sakın bana o iğrenç ellerinle dokunma Bozgun. Yeminim olsun o parmakl
