ตรวนรักเงาปรารถนา

ต้องการความช่วยเหลือ

“คุณคงจะจำไม่ได้หรอก เรื่องมันผ่านมานานแล้ว” ภูริตาเอ่ยเสียงอ่อย ที่เธอพูดมาอย่างนั้น เพราะว่าเธอไม่กล้าที่จะบอกว่าเด็กหญิงภูษิตาเป็นบุตรของเขา

“ลีลาซะจริง เข้าเรื่องทีเถอะ ผมจำได้ไม่ได้มันเป็นเรื่องของผม” คินน์เอ่ยออกมาด้วยท่าทีหงุดหงิด

“เมื่อหลายปีก่อนฉันท้องกับคุณ และก็คลอดลูกสาวออกมา ตอนนี้แกต้องการเลือดในการผ่าตัด ฉันถึงมาขอร้องคุณ ฉันไม่ต้องการความรับผิดชอบอะไร นอกจากคุณไปให้เลือดลูกของฉันเท่านั้น” ภูริตากลั้นใจเอ่ยออกมา เธอกลัวว่าเขาจะไล่เธอลงจากรถ

“เราเจอกันที่ไหน” แน่นอนว่าเรื่องที่หญิงสาวเล่ามันอาจจะจริง เพราะว่าเขารู้สึกคุ้นหน้าเธอ แต่เขาจำไม่ได้ว่าเจอเธอที่ไหน

“พาราไดซ์ คืนนั้นคุณคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงขายตัว ส่วนฉันก็ถูกวางยา” ภูริตากล่าวด้วยความเจ็บปวดเหตุการณ์วันนั้น คือบาดแผลที่มันฝังรากลึกอยู่ในใจของเธอ

เมื่อเล่าถึงเหตุการณ์นั้น ภาพในหัวบางอย่างของชายหนุ่มเริ่มกลับมา ผู้หญิงขายบริการที่แสนบริสุทธิ์ซึ่งเขาคิดว่าเธอขายบริการครั้งแรก เธอจึงต้องใช้ยาปลุกเซ็กส์เพื่อสร้างความกล้าให้กับตัวเอง เขาไม่ได้รู้เลยว่าเขาได้ทำลายอนาคตของผู้หญิงคนหนึ่งลงไป และที่เขาจำได้แม่น คืนนั้นเครื่องป้องกันของเขาแตก แต่เขาก็ได้กำชับให้เธอรับประทานยาคุมกำเนิดฉุกเฉินไปแล้ว

แต่เอาจริงๆ แล้วเขาก็ยังไม่มั่นใจว่าเธอจะมาไม้ไหน เขาไม่รู้ว่าเธอต้องการอะไรกันแน่ แต่ถ้าเธอท้องกับเขาจริงๆ เธอก็ใจร้ายมากที่ไม่ยอมติดต่อมาหาเขา ทำให้ลูกของเขาต้องตกระกำลำบากอยู่กับเธอ

“ผมจำได้แล้ว แล้วตั้งนานคุณไปอยู่ไหนมา ทำไมเพิ่งโผล่มาเมื่อเวลาผ่านไปตั้งหลายปีแล้ว” คินน์รู้สึกไม่สบอารมณ์กับสิ่งที่เขาได้ยิน เพราะต่อให้เธอเป็นสาวขายบริการจริงๆ ถ้าลูกเป็นลูกของเขายังไงเขาก็ต้องรับผิดชอบ

“ฉันไม่ต้องการอะไรจากคุณ และฉันก็ไม่อยากให้คุณคิดว่าฉันปล่อยท้องเพื่อจับคุณ ถ้าวันนี้น้องมายด์ไม่ใช้เลือดในการผ่าตัด แล้วยังไม่ได้เลือดจากการับบริจาค ฉันคงไม่มีหน้าโผล่มาหาคุณหรอก” ภูริตาเอ่ยด้วยความสัตย์จริง จะให้เธอไปสาบานที่วัดไหนก็ได้