“ก็ฉันขอโทษแล้วไง วันนั้นฉันโมโหมาก ฉันก็เลยพูดออกไปเพื่อให้คุณช่วย แต่พอกลับไปนอนคิดแล้วฉันกลับรู้สึกเสียดายความบริสุทธิ์ของฉัน แต่ฉันก็เลิกล้มความคิดที่จะเอาคืนเวทิศไม่ได้ ฉันก็กะว่าจะเลี้ยงข้าวขอบคุณคุณแล้ว คุณก็ยังจะมาจ่ายตังค์อีก ฉันก็เลยไม่ได้ตอบแทนคุณไง” อิษยาเอ่ยตามจริง เธอรู้ว่ามันไม่สมควรที่เธอไปหลอกใช้เขา แต่เพราะสิ่งที่เธอจะต้องยกให้เขาเป็นรางวัลมันคือสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตของเธอ
“ผมไม่สนหรอกนะว่าคุณจะคิดยังไง แต่ถ้าผมต้องการตัวคุณผมก็ต้องได้ อย่ามาแก้ตัวผมขี้เกียจฟัง” ภากรยังคงไม่ปล่อยให้หญิงสาวได้หนีไปไหน เขายังล็อคตัวเธอไว้
“ถ้าฉันนอนกับคุณครั้งเดียวล่ะ จบมั้ย” อิษยาถอนหายใจอยู่หลายรอบ ก่อนที่เธอจะเอ่ยถามในสิ่งที่เธอไม่เคยคิดจะทำมาก่อนในชีวิตของเธอ
“ถ้าเป็นก่อนหน้านี้เราก็คงจับกันที่วันไนท์ แต่ตอนนี้คุณทำให้ผมโมโห แค่วันไนท์มันคงจะไม่พอ” ภากรเอ่ยออกมาเสียงเย็น ซึ่งมันท
