นายหัวอาชา | อาชาxชบา

ตอนที่ : 10

ตกดึกของอีกวัน

ชบาเองก็ยังไม่หายดีเพราะแขนของเธอยังไม่หายบวม ยังมีไข้อ่อนๆ อยู่ เธออยากจะลงไปนอนในห้องของเธอที่ด้านล่าง แต่ก็ถูกนายหัวห้ามเอาไว้ แถมยังบังคับเธออีก

สุดท้ายเธอก็ต้องยอมอยู่ในห้องของเขา จนกว่าจะหายดีเขาถึงจะยอมให้เธอลงไปพักอยู่ข้างล่างตามปกติได้

อากาศมันก็ไม่ได้เย็นมากมายนะแต่ทำไมเธอรู้สึกหนาวจับขั้วหัวใจแบบนี้ แต่หนาวกายยังดีกว่าหนาวในใจนะ

เธอถามตัวเองตลอดว่าเธอทำไม่ดีหรือทำผิดตรงไหนทำไมพ่อกับแม่ของเธอจึงเลือกที่จะเอาเธอมาทิ้งไว้ที่นี่ แทนที่จะช่วยกันหาเงินมาจ่ายหนี้ แล้วทำไมเธอต้องมาชดใช้ในสิ่งที่เธอไม่ได้ทำด้วย

"ทำไมถึงยังไม่นอนอีก" นายหัวอาชาเอ่ยถามเสียงเข้ม เมื่อเปิดประตูเข้ามาก็ยังเห็นว่าชบาเธอยังไม่นอนหลับ

"....." ชบาไม่ได้มองและก็ไม่ได้ตอบ เพราะนายหัวอาชายังอยู่ในชุดโป๊

"ชบา...ยังไม่หายโกรธกันอีกหรอ?" ร่างหนาก้าวขึ้นมาบนเตียง ก่อนจะนั่งลงข้างๆ เธอ

"เปล่าจ้ะ ชบาแค่นอนไม่หลับ" เธอตอบ

"เธอยังเป็นไข้อยู่นะ นอนพักซะสิ เดี๋ยวไข้ก็กลับมาอีกหรอก"

"....."

"ไหนดูซิ" มือหนาวางทาบลงบนหน้าผากของชบา ก่อนจะขมวดคิ้วจนติดกัน ความร้อนจากหน้าผากของเธอมันบ่งบอกว่าเธอกำลังมีไข้สูง "ทำไมถึงยังมีไข้อีก ไม่ได้กินยาหรอ?"

"....." ชบาเงียบไม่ตอบ เธอไม่ได้ลืมแต่เธอไม่ได้กินเลยมากกว่า ชบาไม่ชอบกินยาเลย

"ชบาไม่กินยาแบบนี้แล้วมันจะหายมั้ย!?" นายหัวชาเดินไปดูตรงโต๊ะหัวเตียง ซึ่งยังมียาของเธอวางอยู่ในถาดเหมือนเดิม

"....."

"ทำไมเธอถึงได้ดื้อแบบนี้นะ" มือใหญ่กวาดเอายาที่อยู่ในถาดมาใส่มือของตัวเอง ก่อนจะหยิบแก้วน้ำมาถือไว้ แล้วเดินมาหาชบาที่นอนอยู่บนเตียง "เธอต้องกินยานะ ไม่กินแล้วมันจะหายหรือไง?"

"....." ชบาส่ายหัวรัวๆ ก่อนจะพลิกตะแคงหันไปอีกข้างนึง เพราะเธอไม่อยากกินยา และไม่ชอบการถูกบังคับด้วย

"ดื้อนักนะ" นายหัวอาชายกมือเอายาไปปากของตัวเองอมเอาไว้ ก่อนจะกระดกน้ำในแก้วไปเต็มปาก แล้วคลานขึ้นไปหาชบาที่นอนตะแคงข้างอยู่

มือหยาบสะกิดคนตัวเล็กเบาๆ จนเธอพลิกตัวหันกลับมา และเขาก็ใช้จังหวะนั้นโน้มตัวลงไปจูบเธอทันที พร้อมกับปล่อยยาที่อยู่ในปากของเขาให้เธอกินเข้าไป

จนกระทั่งชบากลืนยาไปจนหมดแล้วเขาจึงปล่อยเธอให้เป็นอิสระ

"อึก....ทำอะไรเนี่ยนายหัว!?"

"ก็เธอมันดื้อไม่ยอมกินยาไง ฉันก็ต้องป้อนยาเธอแบบนี้แหละ เมื่อกี้ตอนที่ฉันจูบปากเธอเธอยังมีไข้อยู่เลยนะ"

"กินยาไปแล้วเดี๋ยวมันก็คงหายหรอก" ชบาตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่กระแทกกระทั้น เพราะไม่พอใจที่นายหัวอาชาบังคับเธอกินยาแบบนี้

"ไม่หาย ใช้วิธีของฉันดีที่สุดนะ"

"???"

นายหัวอาชามุดเข้าไปใต้ผ้าห่มของชบา ซึ่งเธอไม่ได้ใส่เสื้อผ้าเลยแม้แต่ตัวเดียวตั้งแต่เมื่อคืนก่อน เพื่อให้ง่ายต่อการเช็ดตัวเขาจึงไม่ได้ใส่เสื้อผ้าให้กับเธอ และก็ยังไม่ได้ออกไปซื้อเสื้อผ้าใหม่ให้กับเธอด้วย

"อื้อ!!" ชบาสะดุ้งอย่างแรงเมื่อริมฝีปากหนาขบลงที่ปลายยอดถันเบาๆ แต่เธอรับรู้ได้ถึงความเย็นจากริมฝีปากนั้น

"อืมม....ดูดพิษไข้เข้าดูดจากทางนี้นะ เธอจะได้หายสักที" นายหัวอาชาโผล่ขึ้นมาคุยกับเธอ ก่อนจะมุดเข้าไปใต้ผ้าห่มอีกครั้ง แล้วละเลงดูดเลียหน้าอกของชบาไปมาอย่างเมามันส์

ส่วนชบาก็ได้แต่เม้มปากแน่นกลั้นเสียงเอาไว้ เธอไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่ามันมีวิธีดูดพิษไข้แบบนี้ด้วย

ร่างเล็กเริ่มมีปฏิกิริยาตอบสนอง เธอบิดตัวไปมาเล็กน้อยเพราะรู้สึกแปลกๆ ตรงกลางกายของตัวเอง

เธอรู้สึกว่าตรงส่วนนั้นมันมีน้ำบางอย่างไหลออกมา และเธอก็รู้สึกแปลกมากๆ แปลกเพราะเธอไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลย

"อืมม มีอารมณ์เหรอ?" คนตัวใหญ่โผล่หน้าออกมาถามด้วยน้ำเสียงที่แหบพร่า ขอบปากเต็มไปด้วยน้ำลายเพราะละเลงน้ำลายของตัวเองไปทั่วสองเต้าของชบา

"......" ชบามองหน้าเขาแล้วส่ายหัวเบาๆ แต่นายหัวอาชากลับเลื่อนมือไปตรงจุดสงวนของเธอเอง

คนตัวเล็กพยายามหนีบขาแน่นเพื่อไม่ให้นายหัวอาชาสัมผัสกับส่วนนั้นของเธอ แต่ดูเหมือนว่าร่างกายมันจะไม่เป็นใจเลย

ขาเรียวค่อยๆ ออกต้อนรับสัมผัสจากปลายนิ้วของคนตัวโต ในขณะที่เขาก็ยังละเลงเลียอยู่กับเต้าอวบของเธอ

"อื้อ...." เธอตกใจจนตาเบิกโพลง เมื่อนายหัวอาชาสัมผัสโดนจุดนึงของเธอ ก่อนที่ปลายนิ้วเรียวยาวจะเริ่มบดขยี้เม็ดทับทิมนั้นไปมาจนชบาบิดเร่าทำตัวไม่ถูก "อ๊ะ อื้อ...นะ...นายหัว"

"อืม....เสียวล่ะสิ หืม..." เขายกยิ้มด้วยความพอใจ เมื่อได้เห็นสีหน้าของชบา

"ยะ อย่าทำอื้อ พะ พอได้แล้ว"

"ดูดพิษไข้มันต้องทำเป็นขั้นตอนนะ ถ้าทำไม่เป็นขั้นตอนทำไม่เสร็จแล้วเธอจะหายไข้ได้ยังไง" นายหัวอาชาพูด แต่ความจริงมันก็เป็นแค่ข้ออ้างที่เขาอยากจะสัมผัสกับเรือนร่างของเธออีกครั้ง

เธอไม่รู้หรอกว่าการที่เขาได้เห็นเรือนร่างของเธออย่างชัดเจนแบบนี้มันทำให้เขารู้สึกยังไง มันต้องใช้ความอดทนมากแค่ไหน

เธอเป็นเด็กผู้หญิงอวบขาว แน่นอนว่าส่วนนั้นของเธอไม่มีขนปกปิดเลยแม้แต่เส้นเดียว แถมมันยังอวบฟูขาวถูกใจนายหัวอาชาเป็นอย่างมาก

"อื้ออ นะ นายหัว ชบารู้สึกแปลกๆ"

"อืม....ใกล้จะเสร็จแล้วสินะ"

"สะ เสร็จอะไร?" ชบาเอ่ยถามอย่างงงๆ

"ก็ใกล้จะเสร็จขั้นตอนการดูดพิษไข้ยังไงล่ะ"

"อื้อ...อ๊า!!" ชบากระตุกตามนิ้วของนายหัวอาชา พร้อมกับความรู้สึกที่โหวงอยู่ข้างใน รู้สึกตัวเองโล่งมาก รู้สึกว่าตัวเองตัวเบาเหมือนกับลอยอยู่ในอากาศ รู้สึกเหมือนได้ปลดปล่อยอะไรออกมา

"โล่งใช่ไหมล่ะ"

"อืม...จ้ะ"

"หึหึ นั่นแหละพิษไข้มันออกมาแล้ว"

"....." เธอเองก็ไม่ได้เชื่อร้อยเปอร์เซ็นต์ ว่าสิ่งที่นายหัวทำมันจะเป็นการดูดพิษไข้จริงๆ แต่การกระทำของเขามันกลับทำให้เธอรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก และไม่เคยเป็นมาก่อนเลย

"นอนพักเถอะ ถ้าพรุ่งนี้ยังไม่หายไข้ ฉันจะมาดูดพิษไข้ให้ใหม่"

"....." ชบาไม่ได้ตอบโต้อะไรกลับไป อาจจะเป็นเพราะฤทธิ์ยาที่ทำให้เธอรู้สึกมึนและเบลอมากๆ

นี่แหละที่เธอไม่ชอบกินยา เพราะยามันจะทำให้เธอรู้สึกมึนหัวและเบลอจนทำอะไรไม่ถูก