"BELLA! Buksan mo ang pinto!" Sunod-sunod na katok ang naririnig ko sa pinto ng silid ko, ngunit wala akong lakas para bumangon sa kama. Bukod sa masakit ang ulo ko dahil sa walang tigil sa ka iiyak. Nanghihina rin ako dahil sa ilang araw ng walang laman ang tiyan ko. Hindi ko magawang kumain dahil minuto-minuto akong naalala si Steven.
Bumukas ang pinto ng silid ko. Marahil ay gumamit na sila ng duplicate para mabuksan ito. Narinig ko ang yabag na papalapit sa akin ngunit hindi ko ito pinag-aksayahan na lingunin.
"B-Bella… anak ko."
Natigilan ako nang marinig ko ang boses ng Mommy ko, ang tunay kong ina."
"M-Mommy?"
Slow motion ang naging pag-angat ng mukha ko. Umiyak si Mommy nang makita niya ako. "Bella! Anak!" Sabay yakap niya sa akin ng mahigpit.
"Mommy."
Hindi ko alam kung n
