"Sigurado ka ba na okay ka lang?" tanong ng biyenan ko nang bumalik ako sa hospital. Sinunod ko ang gusto ni Steven na magpahinga ngunit hindi naman ako nakatulog ng maayos dahil umiyak lang ako mag-damag. Punong-puno ako ng lungkot na parang lahat nang mga nangyayari ngayon ay kasalanan ko.
Ang huli kong balita kay Rafael ay naaksidente ito at hindi pa rin nagigising si Rafael. Nang tinawagan ko kanina si Andy ay hindi na niya ako sinagot. Wala ng nagbigay ng balita sa akin kung anong kalagayan ni Rafael. Kung wala lang akong anak ay baka sumuko na ako ngayon.
Pilit akong ngumiti. "Yeah, I'm okay," alibi ko.
Huminga ng malalim ang biyenan ko at bakas sa mukha niya ang pag-aalala. Alam kong niloloko ko lang ang sarili ko nang sabihin kong "I'm okay." Dahil nakikita naman sa akin na hind
