"พี่ทศกัณฐ์นี่กะจะให้แกมาเที่ยวชั่วโมงเดียวจริงๆ เหรอ แกรู้มั้ยว่าการมาเที่ยวกับเพื่อนมันสนุกกว่ามีแฟนมาด้วย"
"เอาน่า แกคิดซะว่าส่งยัยนินไปหาแฟน แต่เราได้ไปเจอผู้ชาย" ใบเฟิร์นทำหน้าเพ้อฝัน
"ร้านนี้ก็มีเยอะแยะ" นิเนยบอกแล้วกวาดสายตาไปรอบๆ ที่เต็มไปด้วยหนุ่มๆ ก่อนที่ผู้ชายคนหนึ่งจะชูแก้วให้เป็นเชิงเชิญชวนจนมันต้องรีบสายตาหลบกลับมา
"ใครวะแก" ใบเฟิร์นถาม
"ไม่รู้จัก" นิเนยตอบ พอฉันหันไปมองผู้ชายคนนั้นอีกรอบ ก็รู้สึกคุ้นๆ ตาขึ้นมา
"เพื่อนสาขาพี่นธี เคยเห็นครั้งนึง" จำได้ว่าฉันเจอตอนซื้อกาแฟไปฝากพี่ทศกัณฐ์
เขาเป็นหนุ่มผมยาวและมัดรวบมันเอาไว้ด้านหลัง ดูเท่ห์ไปอีกแบบ หน้าตาก็ดีพอสมควร
"อ่อ" นิเนยตอบแค่นั้นแล้วไม่ยอมหันกลับไปอีกเลย ที่จริงนิเนยเป็นคนน่ารักนะแต่ช่วงนี้ไม่ชอบยิ้มเท่าไหร่ ไม่เคยเห็นยัยนี่คุยกับใครเลยด้วย
หรืออาจจะมีแอบซุ่มไว้แต่ไม่บอก เพราะช่วงนี้ดูมันเงียบแปลกๆ
"แกทำปากเก่ง แ
