ครืด~ ครืด~
'ที่ ยักษ์'
เบอร์ที่ฉันบันทึกไว้ในชื่อกวนๆ โชว์ขึ้นเวลาเหมาะเจาะพอดี เพื่อนสองคนของฉันยิ้มออกมาเหมือนผู้ชนะสงครามในสนามรบ
"คะ"
(ห้ามดื้อ บอกว่าไม่ให้ไปก็อย่าไป อายุยังไม่ถึงเขาไม่ให้เข้าหรอก) เสียงเข้มดุทันทีที่ฉันรับสาย
"ทศกัณฐ์~ แต่หนูนัดกับเพื่อนไว้แล้วนะคะ อยากไปคราวที่แล้วก็เข้าได้~" ฉันพูดออกไปแบบอ้อนๆ และไม่เคยทำมาก่อน ไม่ใช่เพราะอยากไปขนาดนั้นหรอกแต่พูดให้พวกรุ่นพี่มันได้ยิน
(...) พี่ทศกัณฐ์เงียบไปเลยน่าจะกำลังตกใจอยู่ (อยากไปเที่ยวจนต้องอ้อนกันขนาดนี้เลยเหรอ)
"เปล่าค่ะพี่ทศกัณฐ์ แต่เพื่อนชวนกันไปหมดเลยหนูเลยกลัวไม่เข้ากับเพื่อน นะคะที่รัก~"
(เป็นอะไรไป อยู่ไหนจะไปหา ไม่สบายหรือเปล่า) ฉันเกือบหลุดขำออกมาเมื่อได้ยินน้ำเสียงร้อนรนของเขาที่รัวคำถามออกมา
"สรุปว่าไงคะ ให้ไปมั้ย"
(ก็ได้ แต่จะไปรับไปส่ง ถึงเวลาแล้วต้องกลับ) เขาออกคำสั่งน้ำเสียงจริงจัง นั่นทำให้ฉันยิ้
