ใบบัว....
ฉันเก็บของใส่ล้อเข็นอย่างมีความสุขวันนี้เป็นวันแรกที่ฉันได้กลับบ้านเร็วเพราะปกติฉันจะเก็บของตอนเย็นแต่นี่เพิ่งจะบ่ายโมงกว่าๆเท่านั้น
"ฟ้าคราม ลูกอยากทานอะไรเป็นพิเศษมั้ยครับแม่จะได้แวะที่ตลาด หรืออยากได้อะไรมั้ยอย่างพวกของเล่นที่ลูกชอบแล้วก็อยากได้" ฉันถามลูกขณะเดินกลับบ้าน เพราะฉันแทบไม่เคยซื้ออะไรให้แกเลยเนื่องจากเราสองคนต้องประหยัดแล้วอีกอย่างฉันยังจำภาพนั้นได้ดีที่แกเดินหน้าเศร้าออกมาจากร้านขายของเล่นเพราะเจ้าของไล่แกออกมาเพราะแกชอบเข้าไปดูของเล่นในร้านเป็นประจำ
"ไม่เป็นไรค๊าบครามอยากให้แม่เก็บเงินเอาไว้มากกว่าเราจะได้มีเงินเยอะๆ"
"แล้วลูกไม่อยากได้ของเล่นแล้วเหรอ"
"ไม่อยากได้แล้วค๊าบ" แม้แกจะพูดว่าไม่อยากได้แต่แววตาของแกฉันรับรู้ได้เป็นอย่างดีว่าลูกอยากได้มากแค่ไหนฟ้าครามอายุแค่สามขวบครึ่งย่อมเป็นเรื่องปกติของเด็กในวัยนี้ที่อยากได้ของเล่น
"แต่แม่รู้ว่าลูกอยากได้ เอางี้
