บุษบาบัณเพิ่งรู้ว่างานลำบากที่สุดที่รับเป็นเจ้าสาวให้เขาก็ตอนที่ต้องอยู่ในห้องกันสองต่อสองจะทำอะไรก็ไม่สะดวกเธอวางกระเป๋าแล้วไปหยิบผ้าขนหนูกับเสื้อผ้าเตรียมจะเข้าไปอาบน้ำ แต่สายตาก็ลอบชำเลืองว่าเขาทำอะไรอยู่ชลลัมพีนอนดูโทรทัศน์อย่างสบายอารมณ์ทำทีไม่สนใจ แต่เมื่อบุษบาบัณเดินผ่านหน้าเขาไปเขามองตามหุ่นระหงกลมกลึงนั้นก่อนจะถอนใจทำไมเขาต้องทนกับความอยากด้วยนะ ปกติเขาอยากได้อะไรมีหรือจะไม่ได้แต่เขาเองไม่ใช่เหรอยื่นข้อเสนอเสียเปรียบไป
เสียงน้ำจากฝักบัวนั้นชลลัมพีจินตนาการและนึกถึงเรือนร่างสมส่วนนั้นกำลังถูกน้ำจากฝักบัวไหลผ่านร่างกาย คิด ๆ แล้วตอนนี้นึกอยากเป็นน้ำมันจะได้ไหลไปตามร่างกายของเธอ แต่แล้วด้วยตัวเองไม่ใช่ชายหนุ่มวัยรุ่นเขาจึงปรามความคิดของตัวเองที่กำลังเตลิดไปไกล
“บ้าจริง ๆ คิดอะไรบ้า ๆ ก็แค่ผู้หญิงหน้าตางั้น ๆ ความสวยแค่นี้ หุ่นแบบนี้ขับรถออกไปก็ได้แล้ว” แต่มันหนักใจตรงไม่ใช่คนที่เกิ
