ผู้อาศัยห้องเขานอนพูดไม่ออก แถมรายการวันนี้ยังพาไปสถานที่น่ากลัวพาไปวัดร้างที่มีคนเห็นวิญญาณเยอะแยะไปหมด และเจ้าของห้องผู้มีรสนิยมไม่ตรงกับบุคลิกก็ยังปิดไฟดูเพราะบอกว่าตื่นเต้น บุษบาบัณจึงไม่รู้ว่าเธอกระเทิบมาชิดขอบเตียงใกล้กันกับเขาเมื่อไหร่
“น่ากลัวนะบุษ คุณว่างั้นไหม”
“ใช่ค่ะ คุณพีปิดเถอะ” สายตาของบุษบาบัณยังจ้องเข้าไปในจอสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่เป็นช่วงล่าท้าผีในสถานที่น่ากลัว
ชลลัมพีเงยหน้าขึ้นไปมองคนบนเตียงแล้วนึกอยากไปนอนเคียงคู่ จากนั้นนึกสนุกเอื้อมมือไปจับข้อเท้าเธอกระตุกแรง ๆ
กรี๊ด!!!
ว้าย!!!!
ความที่เธอสะดุ้งเฮือกจนสุดตัวและตกใจทำให้ร่างบางที่นอนตะแคงอยู่ที่ข้างเตียง ร่วงหล่นลงมาทับมือดีที่แกล้งเธอ
โอ๊ย!
ชลลัมพีรู้สึกจุกแต่สองมือโอบรัดเจ้าของร่างบางไว้แน่น “ขวัญเอ๊ย ขวัญมาไม่ต้องกลัวหรอก”
เมื่อรู้สึกตัวบุษบาบัณพยายามดิ้นรนออกจากอ้อมแขนแข็งแกร่งที่ใกล้ชิดแนบเนื้อกับเขาไปเกือ
