ช่วงพักกลางวัน อินทัชยืนลังเลอยู่หน้าห้องทำงานของมิรินดาอยู่หลายนาที เพราะใจหนึ่งก็อยากจะชวนหล่อนไปกินข้าวกลางวันด้วย แต่อีกใจหนึ่งก็รู้สึกว่าผิดต่ออติพัฒน์
แต่ในระหว่างที่เขาลังเลยังตัดสินใจไม่ได้อยู่นั้น ประตูห้องทำงานของมิรินดาก็เปิดออก และเขาก็เห็นว่ามิรินดากับอติพัฒน์กำลังเดินออกมาพร้อมกัน
มิรินดาไม่ได้พูดอะไรเมื่อเห็นหน้าเขา แต่อติพัฒน์น้องชายยิ้มทักทาย
“อ้าว พี่หนึ่ง มาทำอะไรตรงนี้หรือครับ”
“พี่... แค่เดินผ่านมาน่ะ”
ความจริงถูกอินทัชเหยียบจนจมหายไปใต้ฝ่าเท้าทันที
อติพัฒน์ผงกศีรษะขึ้นเล็กน้อย จากนั้นก็เอ่ยปากชวน
“ไปทานข้าวกลางวันด้วยกันนะครับพี่หนึ่ง”
“อย่าเลยค่ะพี่สาม มิรินอยากกินข้าวกับพี่สามแค่สองคนน่ะค่ะ”
มิรินดาประชดออกมา และก็อดสะใจเล็กๆ ไม่ได้เมื่อเห็นใบหน้าหล่อเข้มของอินทัชเจื่อนลงไป
“มิรินจะเอาแบบนี้หรือครับ” อติพัฒน์ถามย้ำกับมิรินดา ซึ่งหญิงสาวก็ย้ำคำเดิมออกมาด้วย
