PART 5 | ดื้อ

1073 Words

ปัง!! ปัง!! ปัง!! “อร๊ายยยย!!” เสียงกรีดร้องดังขึ้นด้วยความกลัวและตกใจ มือเล็กปิดหูทั้งสองข้างเอาไว้แน่น ก่อนที่ร่างกายจะลอยไปตามแรงของชายหนุ่ม ตุบ!! “โอ๊ย!” ร่างเล็กถูกเหวี่ยงเข้ามาในรถ ทำให้ร่างกายกระแทกกับเบาะอย่างแรง ใบหน้าสวยยู่หน้าด้วยความเจ็บ ถึงแม้ในใจอยากจะด่าคนทำมากแค่ไหน แต่เธอก็ไม่สามารถทำได้ เพราะเธอกลัวจนทำอะไรไม่ถูก ปรื้นนน~ รถยนต์คันหรูขับเคลื่อนออกไปด้วยความเร็ว พร้อมกับรถยนต์อีกสองคันขับตามออกไปติดๆ “หมอบลง!!” มาเฟียหนุ่มเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงดุดัน พร้อมกับจับคนตัวเล็กให้นั่งลงที่พื้นเพื่อความปลอดภัย “ช่วยหนูด้วย หนูยังไม่อยากตาย” ฮันน่าหลับหูหลับตายกมือขึ้นไหว้ด้วยความกลัว เกิดมายังไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้เลยสักครั้ง ทำเอาร่างเล็กสั่นไปหมดทั้งตัว เคย์สันมองคนตัวเล็กนั่งตัวสั่น ก่อนจะยกยิ้มออกมาด้วยความพอใจ ก่อนหน้านี้เธอยังทำเป็นเก่งอยู่เลยด้วยซ้ำ ปัง!! ปัง!! เสียงปืนดังขึ้นตลอดทาง และไม่มีท่าทีว่าจะหยุดลงเลยสักนิด โชคดีที่เวลานี้ไม่มีผู้คนขับรถผ่าน และตอนนี้เหลือรถยนต์เพียงสองคันที่ตามไล่ยิงกันอยู่ ส่วนรถยนต์อีกคันนั้นถูกยิงเสียหลักลงข้างทางไปแล้ว “สงสัยจะเป็นพวกเดิมครับ รอบก่อนมันทำไม่สำเร็จก็เลยกลับมาแก้มือใหม่” โรมันรายงานไปตามที่คิดเอาไว้ เพราะศัตรูของเจ้านายมีเพียงไม่กี่คนที่จ้องจะตามฆ่าแบบนี้ “รอบนี้พวกมันคงอยากตายจริงๆ” น้ำเสียงทุ่มต่ำเอ่ยบอก ทั้งที่รอบก่อนเขาให้โอกาสปล่อยตัวไป แต่ก็ไม่สำนึกแบบนี้คงต้องจัดการขั้นเด็ดขาดแล้ว “พวกมันดักรอที่หน้าบ้านเยอะเลยครับ” โอนิกซ์ได้รับรายงานจากลูกน้องที่บ้านมาก็รีบรายงานเจ้านายทันที “งั้นไปพักที่เพนท์เฮาส์” นอกจากบ้านพักหลังใหญ่เคย์สันยังมีเพนท์เฮาส์ส่วนตัว ซึ่งเป็นที่ๆ ปลอดภัยที่สุดสำหรับเขา “ครับ” โรมันรับทราบแล้วเปลี่ยนเส้นทาง ตรงไปยังเพนท์เฮาส์ส่วนตัวของเจ้านายทันที ปัง!! ปัง!! “พระเจ้าช่วยหนูด้วย หนูยังไม่อยากตายตอนนี้ หนูยังมีอีกหลายอย่างที่ต้องทำ ได้โปรดช่วยหนูด้วยค่ะ” คนตัวเล็กเอาแต่ก้มหน้าก้มตาไหว้ขอพร ไม่ยอมมองหน้าใคร ใช้เวลาเกือบครึ่งชั่วโมงกว่าเสียงปืนจะสงบลง เนื่องจากเป็นเส้นทางใหม่ ทำให้ฝ่ายศัตรูไม่คุ้นชิน จึงถูกลูกน้องของมาเฟียหนุ่มดักทำร้ายจนรถเสียหลักไป “จะทำยังไงกับผู้หญิงคนนี้ต่อไปครับ” โรมันถามขึ้นเมื่อรถยนต์จอดสนิทที่หน้าเพนท์เฮาส์ ถ้าเป็นเมื่อก่อนเขาคงไม่ต้องถามอะไร มีผู้หญิงสาวสวยตามมาขนาดนี้คงไม่รอดแน่ และเจ้านายคงจะจัดการเธอตั้งแต่อยู่บนรถแล้ว แต่พอเจ้านายแต่งงานและสูญเสียภรรยาไปพร้อมกับลูกในท้อง ทุกอย่างก็เปลี่ยนไปหมด ราวกับเคย์สันคนเก่าได้ตายไปแล้ว จากชีวิตที่เคยมีสีสันตอนนี้มีเพียงความว่างเปล่าและมืดมน เขาไม่สนใจหรือยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงคนไหนอีกเลย และที่เจ้านายยังนิ่งอาจจะเป็นเพราะยังไม่อยากรักใคร ยังไม่อยากเปิดใจกลัวคนรักจะได้รับอันตรายเหมือนที่เคยผ่านมาอีก “เห็นหรือยังว่าชีวิตมาเฟียเป็นยังไง มันไม่ได้สวยหรูเหมือนในนิยายหรือซีรี่ย์ที่เธอเคยดูหรอก รีบกลับไปซะ!!” เคย์สันมองหญิงสาวที่นั่งกลัวจนตัวสั่น ถึงแม้จะจอดรถแล้วแต่เธอก็ยังปิดหูปิดตาไม่ยอมเปิด “ไปส่งเธอให้ถึงบ้าน” น้ำเสียงเด็ดขาดเอ่ยบอกลูกน้อง “ครับ” โรมันรับคำสั่งและทำตามหน้าที่ “ฉันไม่กลับ!!” ฮันน่าตอบเสียงแข็ง มาถึงขนาดนี้แล้วเธอจะไม่ยอมกลับไปง่ายๆ เด็ดขาด “….” มีเพียงความเงียบ ทุกคนต่างมองไปที่สาวสวยด้วยความสงสัย “ถ้าอยากให้กลับก็เอาเบอร์มาสิ” ฮันน่ายังคงหาเรื่องต่อรอง ยังไงวันนี้เธอก็จะเอาเบอร์โทรเขาให้ได้ คิ้วหนาขมวดเข้าหากันเป็นปมไม่คิดว่าเธอจะดื้อขนาดนี้ ความตายมาเยือนแล้วแท้ๆ แต่ก็ไม่รู้จักเข็ด ไม่รู้จักจำ เมื่อกี้ยังนั่งกลัวจนตัวสั่นอยู่เลย แต่เคย์สันก็ไม่ได้สนใจในคำพูดของหญิงสาว ร่างสูงเดินตรงเข้าไปยังเพนท์เฮาส์ส่วนตัวทันที โรมันลูกน้องคนสนิทมองหญิงสาวตรงหน้าด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย แต่พอดูไปดูมาผู้หญิงคนนี้ก็สวย และยังมีหน้าตาที่คล้ายกับคุณมีนาอดีตภรรยาของเจ้านายอีกด้วย ฮันน่ารีบเดินตามมาเฟียหนุ่มเข้าไปภายในเพนท์เฮาส์อย่างไม่รอช้า โดยที่ไม่ได้คิดถึงเรื่องราวต่างๆ ที่จะตามมา เมื่อก่อนเพนท์เฮาส์ถูกตกแต่งด้วยสีขาวสว่าง แต่พอมีเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้น เคย์สันก็สั่งให้เปลี่ยนทุกอย่างในห้องเป็นสีดำจนหมด เคย์สันชอบทำงาน และใช้เวลาว่างทั้งหมดตามสืบเรื่องอุบัติเหตุที่เกิดขึ้น เวลานอนเขามักจะฝันร้ายถึงเรื่องราวในอดีต เขาก็เลยใช้เวลาทั้งหมดตามสืบเรื่องราวของอดีตภรรยา เพราะเขาเชื่อว่าเรื่องราวทั้งหมดไม่ใช่อุบัติเหตุอย่างแน่นอน “ที่คุณไม่ยอมให้เบอร์เพราะอยากเล่นตัวหรืออยากให้ฉันอยู่ด้วยกันแน่ ทำไมถึงไม่ยอมให้สักที” ฮันน่าตัดสินใจถามไปตามตรงในสิ่งที่เธออยากรู้ เพราะไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็อยากอยู่ใกล้ผู้หญิงสวยๆ กันทั้งนั้น และมันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกที่เธอจะคิดเข้าข้างตัวเอง ร่างสูงหันกลับไปมองใบหน้าสวยอย่างเอาเรื่อง ไม่คิดว่าเธอจะดื้อขนาดนี้ ตอนอยู่บนรถยังทำเป็นกลัวจนตัวสั่น แต่ทำไมตอนนี้เธอดื้อไม่ยอมฟัง หรือว่าเธออยากจะลองดีกับเขา!! .. ฮันน่ามาแล้วค่าาา น้องก็ดื้อแบบคูณสิบไปเลยสิคะ >< คอมเมนท์ = กำลังใจ

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more