ระหว่างทางตุลย์ดูแลวิสาขาเป็นอย่างดี ขับรถความเร็วที่แปดสิบกิโลเมตรตลอดทาง พอลงจากรถ ก็คอยประคองเดิน เพราะรู้ดีว่าวิสาคือคนที่พี่ชายรัก จะให้เป็นอะไรแม้แต่นิดเดียวไม่ได้ เมื่อมาถึงห้องชุด เขาไปรินน้ำส้มมาให้เธอดื่มดับความเหนื่อยจากการเดินทาง
“คุณตุลย์มีอะไรจะคุยกับเนยคะ ท่าทางจะเป็นความลับมากๆ ถึงได้มาคุยกันที่นี่” วิสาขาทนอยากรู้ไม่ไหว ตอนนั่งรถมาด้วยกัน เขาไม่พูดสักคำ ซึ่งเธอก็ไม่กล้าถาม
“มันคือความผิดของผมครับ ผมทำผิดกับตุลาและ...” เขาหยุดพูด มองหน้าวิสาขาที่ทำหน้าอยากรู้มาก
“และใครคะ”
“และหน่อย พี่สาวของคุณครับ” ดวงหน้าวิสาขา ยิ่งเต็มไปด้วยคำถาม ความสงสัยแน่นจิตใจมาก
“ยังไงคะ พี่หน่อยมาเกี่ยวอะไรด้วย”
“เรื่องที่ผมจะเล่า ผมสาบานได้เลยว่าเป็นความจริงทุกคำ...” เขาเกริ่น “เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อสี่ปีก่อน ตอนนั้นหน่อยทำงานในบริษัทตุลา ส่วนผมทำงานในส่วนอสังหา แต่เราก็เจอกันบ่อย เพร
