แน่นอนว่าความสุขอยู่คู่กับตุลา เขาได้ใกล้ชิดลูกสาวและลูกชายมากขึ้น รวมถึงวิสาขา ที่มักแสดงความรักที่มีต่อกัน เกินคำว่าคนรัก ต่อหน้าครอบครัวตุลา กอดและหอมแลดูปกติของคู่รัก แต่บางครั้งตุลาจูบริมฝีปากวิสาขาเบาๆ โดยที่เธอไม่ชักหน้าหนี หรือต่อว่าตุลา ทำราวกับว่าเป็นเรื่องคุ้นเคย
จรรยามองภาพตุลานั่งเล่นทรายอยู่กับตะวัน พันดาว โดยมีวิสาขานั่งข้างกายเขา ด้วยรอยยิ้มที่เห็นรอยยิ้มลูกชาย บ่งบอกถึงความสุขชัดเจน แต่ถึงกระนั้นนางอดหวั่นใจเรื่องหนึ่งไม่ได้
“แม่สงสารเนยจัง” จรรยาพูดขึ้น นัยน์ตามองไปยังตุลา
“สงสารเรื่องอะไรคะคุณแม่” ภวิตราถามทันที
“นั่นสิ สงสารยังไง” ชนินทร์ถามร่วมด้วย
“ก็ดูเนยตอนนี้สิ ไม่ว่าจะเป็นสีหน้า แววตา บอกให้รู้ว่า มีความสุขมาก แต่ถ้ารู้ความจริงว่า ตุลาไม่ได้จริงใจด้วย แม่กลัวว่า จากความสุขจะกลายเป็นความทุกข์ และอาจโกรธตุลานะ คราวนี้แหละ แผนตุลาบิดเบี้ยวแน่” จรรยาเป็นห่วงควา
