ช่วงเช้าของวันหลังจากตื่นนอนนิกาก็ไปโรงเรียนเพื่อสอนหนังสือปกติ เมื่อมาถึงก็เห็นครูเมย์ ครูประจำชั้นอนุบาลหนึ่ง กำลังคุยกับแม่ของภูผาที่ยืนร้องห่มร้องไห้อยู่ ก็ทำเอาใจคอไม่ดีไปด้วยกับภาพดังกล่าว
ก่อนจะเอาขาตั้งรถจักรยานลงแล้วเดินไปยังห้องเรียนของเธอ ขณะตาคู่สวยมองทั้งสองทำให้ดวงตาไปสะดุดกับกระเป๋าสีหวานแหววที่แม่ของภูผาถือ ก็ทำเอานิกาประหลาดใจไม่น้อย เนื่องจากช่วงหัวค่ำของเมื่อวานเธอเห็นภูผาเอากลับไปแล้ว
นิกาได้แต่มองด้วยความสงสัยเต็มหัว แต่ก็ไม่กล้าเข้าไปถามไถ่จึงได้แต่มองเงียบ ๆ
ไม่นานเมย์กับเพ็ญก็หันมามอง นิกาจึงยกมือไหว้ทั้งสองตามมารยาท จากนั้นก็เลือกเก็บเรื่องราวที่สงสัยไว้ในใจแล้วเดินเข้าไปในห้องสอน พอวางกระเป๋าสะพายเรียบร้อย ร่างเล็กก็เดินไปเปิดหน้าต่างห้องเรียน จากนั้นก็เดินกลับไปยังโต๊ะทำงาน ซึ่งเป็นจังหวะที่เมย์เดินเข้ามาในห้องเรียนพอดี
พอเห็นใบหน้าอีกคนดูไม่ค่อยดี นิกาจึ
