“ภูผา ฉันขอโทษ ฉันจะไม่พูดแบบนี้อีกแล้ว” เธอเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
“เซ็กส์ครั้งแรกของหวาน มันทำให้หวานเจ็บปวด พี่ไม่อยากให้หวานเจ็บปวดอีกแล้ว พี่ต้องการให้หวานต้องการเอง” เขาเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาและก้มใบหน้าลง เหมือนหมดอาลัยกับชีวิต เธอจึงจับใบหน้าของเขาด้วยมือเรียวทั้งสองข้างขึ้นมา มองเขาด้วยรอยยิ้ม
“พี่ผา หวานต้องการพี่ค่ะ” เธอเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง มองใบหน้าเขาด้วยรอยยิ้ม
“หวานผม...”
เธอรู้ว่าเขาจะพูดอะไรต่อไป เธอจึงไม่รอให้เขาพูดจบ เธอใช้ริมฝีปากบางประกบริมฝีปากของเขา สอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากดุนลิ้นของเขาพันกันนัวเนีย แล้วจับมือหนาของเขาจับมาจับที่เต้านมอวบอิ่มของเธอ เธอไม่อยากให้เขาเป็นกังวลในเรื่องนี้อีกแล้ว แล้วเธอเองก็รู้สึกเร่าร้อนเมื่อมองของเขาขยำอกอวบอิ่มอย่างเต็มใจ
“ฉันเป็นของพี่คนเดียว พี่ผา” เธอเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงกระเส่า อกอวบอิ่มกระเพื่อมตามลมหายใจของเธอที่กำ
