“ไม่ต้องหางานทำให้ยุ่งยากหรอก หากจะทำงานก็ไปเป็นผู้ช่วยผมที่ออฟฟิศ” เขาก็อยากให้เธอไปเห็นตอนเขาทำงานเหมือนกัน จะได้ไม่หึงเขาอีก “คงไม่สะดวก เดี๋ยวคนของคุณเข้าใจผิด” เธอตอบเขากลับ เรื่องอะไรจะให้เธอไปทนเห็นเขาสวีทกับเลขาให้เจ็บกระดองใจ จะไปทำอะไรที่ไหนกันก็เชิญ เธอจะไม่ยุ่ง “ผมว่าเราคุยกันเข้าใจแล้วนะ” “ฉันได้ไม่เถี่ยงสักหน่อย เพราะว่าคุณทำอะไรก็รู้อยู่เต็มอก เพราะที่ผ่านมาฉันรับรู้เรื่องของคุณผ่านเลขา มากกว่าจะรู้จากปากสามีเสียอีก” เธอทนเจ็บช้ำกับการให้คนอื่นมาบอกว่าเขาไปโน้นมานี่ แล้วก็ส่งแต่รูปนัวเนียผู้หญิงไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว “ใจเย็นก่อนลูก หนูจะทำอะไรก็ทำเถอะแม่ไม่ว่า แต่ถ้าอยากทำงานให้ไปช่วยพี่เขาหน่อยดีไหมลูก” สาวิตรีออกโรงอีกแรง เผื่อจะเปลี่ยนใจเธอได้บ้าง “อย่าดีกว่าค่ะ เพราะว่าอีกสามเดือนเราก็จะหย่ากัน” “ตายจริงทำไมเร็วอย่างนั้น” “เขาเป็นคนกำหนดเวลาเองค่ะ” เธอโยนเป