19.25 น.
"ทำอะไรอยู่??"
"เปล่า"
"ก็เห็นอยู่ว่ากำลังดูอะไร ไหนดูด้วยหน่อย"
"ไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย"
พรึ่บ...
ฉันหรี่ตามองเจ้าสมุทรที่พลิกตัวหนีไปอีกข้างด้วยความสงสัยขณะที่มือถือเขาก็เก็บมันใส่กางเกงตัวเองอย่างมีพิรุธ คือเมื่อกี้ฉันเห็นจริงๆ นะว่าเขากำลังคุยกับใครน่ะ!
"เมื่อกี้คุยกับใครข้าวเห็นนะเจ้า!"
"ไม่ได้คุยกับใครจริงๆ เพิ่งเล่นเกมเสร็จ"
"แล้วจะเก็บโทรศัพท์ทำไมล่ะห๊ะ!"
"แบตหมดกำลังจะเอาไปชาร์จเนี่ย"
"เอามาดูเลยนะ"
"ไม่ได้คุยกับใครโว้ย!!"
พรึ่บ!
"มีความลับเหรอ เดี๋ยวนี้มีความลับใช่ไหม!"
เจ้าสมุทรที่กำลังนอนคว่ำหน้าไปกับเตียงหันมองมาที่ฉันที่พลิกตัวขึ้นไปคร่อมเจ้าสมุทรไว้ เขาเบิกตากว้างเมื่อฉันจับหมอนใบใหญ่มาฟาดใส่เขาอย่างอารมณ์เสีย มีความลับนะใช่ไหมไอ้บ้า!!
ปึ่กปึ่กปึ่ก!
"มันเจ็บนะเฮ้ย!!"
"เจ็บน่ะสิจะได้จำ ทีโทรศัพท์เราน่ะดูเอาดูเอาไอ้บ้า!!"
"มะ ไม่ได้มีความลับโว้ยโอ๊ย"
