บทที่หนึ่ง

2467 Words

เหมือนไหมมาทำงานด้วยจิตใจล่องลอย เพราะสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวตั้งแต่เห็นข้อความดังกล่าว ภควัตเดินทางเจรจาธุรกิจต่างประเทศตลอดหลายเดือนที่ผ่านมา ระหว่างเขากับผู้หญิงคนนั้นคงพบเจอกันที่นั่น แต่เริ่มสานความสัมพันธ์อย่างไร ตอนนี้อยู่ในสถานะไหนก็ไม่อาจมีใครล่วงรู้ เธอไม่อยากคาดเดาจนทำตนเองรู้สึกแย่มากกว่านี้ แต่หากถามเขาตรง ๆ ก็ไม่กล้าอยู่ดี ตราบใดที่ภควัตยังไม่จริงจังกับใคร เหมือนไหมก็คิดว่าตนอาจครอบครองหัวใจเขาได้ แม้สุดปลายอุโมงค์แห่งความหวังริบหรี่จนไม่เหลือหนทาง ทว่าหญิงสาวหมั่นพยายามด้วยคิดว่าวันหนึ่งความดีคงสามารถชนะใจซาตาน “พี่ไหมคนสวย แต่งตัวง้ามงามจังเลยวันนี้” “ชมพี่ขนาดนี้ หวังอะไรรู้นะ นี่จ้ะอาหารเช้าที่สั่ง สลัดผักกับอกไก่คลีน รอบนี้พี่ลดราคาให้น้ำว้ายี่สิบบาท” นอกจากเป็นเออีสาวสุดเซ็กซี่ เหมือนไหมยังมีอาชีพเสริมนั่นคือเปิดเพจเล็ก ๆ ขายอาหารและขนมคลีน ลูกค้าส่วนใหญ่เป็นพนักงานในบริษัท หรือไม่ก็สาว ๆ ที่รักสุขภาพในคอนโดเดียวกัน ‘Eatwithmai’ นอกจากขายของเป็นหลัก เธอมักถ่ายไลฟ์สไตล์และคลิปทำอาหารสั้น ๆ เพื่อแบ่งปันทริกกลุ่มคนแบบเดียวกัน “พี่ไหมหุ่นดีมากอะ ว้าอิจฉา ออกกำลังกายท่าไหน ไหนเล่า ๆ หรือมีเทรนเนอร์คนไหนงานดี เด็ด ๆ ป้ายยามาบัดนาว!” น้ำว้าป้องปากกระซิบข้างหูเหมือนไหม มือหล่อนแตะเอวคอดกิ่ว วัดสัดส่วนพี่สาวพร้อมทำตาว้าวอิจฉา แต่เรื่องเทรนเนอร์และเทคนิคการออกกำลังกายที่ว่าเล่นเอาเหมือนไหมหน้าแดง จะให้เธอเล่าได้อย่างไรใครคนนั้นคือท่านประธานของทุกคน หนำซ้ำเพียงจินตนาการท่าออกกำลังสุดพิสดาร ผิวแก้มพลันร้อนผ่าวขึ้นมาอีกระลอกหนึ่ง “พี่ไหม หน้าแดงมาก คิดอะไรเนี่ย” น้ำว้าแตะหน้าเธอเบา ๆ หล่อนหรี่ตาไปมาแซวตามประสาน้องสาวช่างแกล้ง “หรือพี่ไหมกับเทรนเนอร์คนนั้น…” “บ้าน่า พี่ชอบเวตเทรนนิงคนเดียวในห้อง!” เหมือนไหมส่ายหน้าปฏิเสธทันควัน “หยุดแซวพี่เลย เนี่ยใกล้เวลาเข้างานแล้ว เดี๋ยวสายโดนคุณจินดาบ่นจะมาร้องงอแงใส่พี่ก็ไม่สงสารหรอกนะ” “พี่ไหมแรงมากกก” น้ำว้าย่นหน้าบอก หล่อนมีหน้าที่เป็นผู้ช่วยเลขาท่านประธาน ภควัตมีณดลคอยจัดการปัญหาต่าง ๆ เป็นเสมือนแขนขา ส่วนคุณจินดาคอยดูแลเอกสาร ชายหนุ่มคือทายาทคนเดียวของแอลไวน์กรุ๊ปบริษัทอสังหาริมทรัพย์ระดับไฮเอนด์ ไม่ว่าจะเป็นโรงแรม คอนโดสุดหรูหรือห้างใจกลางเมืองล้วนแล้วแต่เป็นของตระกูลนี้ทั้งนั้น เขาขึ้นกุมบังเ**ยนต่อจากบิดาทันทีหลังเรียนจบปริญญาโท ด้วยภาพลักษณ์เคร่งขรึมและเด็ดขาดจนบางคราเหมือนไร้ความรู้สึก ทำให้ชายหนุ่มน่าหวั่นเกรงเสียจนไม่มีผู้ใดกล้าลูบคม เพราะทุกคนต่างรู้หากอาจหาญเป็นศัตรูกับชายผู้นี้เมื่อไร คงมิวายถูกบดขยี้จนไม่เหลือลู่ทางทำมาหากิน “ไปเถอะ คุณภาคไม่ชอบเลตเดี๋ยวไม่ทันนะ” “ไม่แน่หรอกพี่ไหม วันนี้อาจจะสายก็ได้พูดแล้วจะหาว่าหนูเมาท์ พี่ไหมรู้ปะ ทริปคราวที่แล้วท่านหนีบผู้หญิงไปด้วยนะ” “หะ…หืม” ก็ไม่ใช่ครั้งแรกนี่ที่เธอได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับภควัต แต่ทำไมบัดนี้คล้ายก้อนเนื้อในโพรงอกข้างซ้ายไหวระริกอย่างรุนแรง เหมือนไหมจึงพยายามซ่อนทุกความรู้สึกไว้ในแววตาราบเรียบ “ก็ตั๋วที่คุณจินดาให้หนูจองอะ ชื่อผู้โดยสารนอกจากคุณณดลเป็นผู้หญิงนะ” “งั้นเหรอ” “ถ้าหนูเดาอาจจะเป็นแฟนคุณภาค ชื่ออรลดา ช่วงหลัง ๆ มานี้ พี่ไหมรู้ปะ ท่านประธานชอบให้จองร้านอาหารหรู ๆ วิวดี ๆ โคตรโรแมนติกอะ ตอนแรกไอ้เราก็นึกว่าเลี้ยงลูกค้า แต่ที่ไหนได้น่าจะคนพิเศษ” “ว้าคงเหนื่อยแย่ นานแค่ไหนแล้วเนี่ย” สัญชาตญาณบางอย่างสั่งให้เธอถามออกไป “โหพี่ เป็นปีแล้วนะ แต่แปลกตรงที่ท่านไม่เคยเปิดตัว สงสัยคงหวงแฟนมากอาจรอแต่งทีเดียว” เรื่องที่น้ำว้าเล่าคล้ายหนามแหลมทิ่มกลางอก เหมือนไหมชาทุกส่วนตั้งแต่หัวจดเท้า มือนิ่มซึ่งจับแก้วเอสเปรสโซขม ๆ ไม่รู้สึกเสียด้วยซ้ำ มือบางสั่นระริก ริมฝีปากเจือหวานฉ่ำอึ้งพูดไม่ออกสักคำ สิ่งที่ภควัตทำลับหลังเลือดเย็นไม่ต่างกับนอกใจ เศษรักไร้ค่าถูกบดขยี้ไม่เหลือชิ้นดี “พี่ไหม กาแฟหก!” เสียงหวีดร้องของน้ำว้าเรียกสติเธอกลับคืน เหมือนไหมหยิบทิชชูเช็ดลวก ๆ ก้มหน้าก้มตาขอโทษขอโพยรุ่นน้องคนสนิท “พี่ไม่ได้ตั้งใจ พอดีเบลอ ๆ” “หนูไม่เป็นไร พี่ไหมนั่นแหละเลอะหมดแล้ว รีบเข้าห้องไปล้างออกเถอะ เสื้อผ้าสวย ๆ พังหมด” น้ำว้าแนะนำเพราะหวังดี “จ้า ๆ ขอบใจนะ ไว้เมาท์กันใหม่” หญิงสาวจึงพยักหน้าพลางเบี่ยงกายจ้ำอ้าวเข้าห้องน้ำทันที ทิ้งความสงสัยเกาะกุมหัวใจผู้ช่วยท่านประธาน “สงสัยพี่ไหมคงปลื้มท่านประธานมากจนช็อก” เหมือนไหมพาตนเองมายืนหน้ากระจก หญิงสาวถูมือขาวถี่รัวเพื่อให้น้ำเย็นเฉียบดับอารมณ์พลุ่งพล่านในใจ คำพูดของมารดาดังกระทบโสตประสาท ‘นังไหม ผู้ชายที่แอบกินแกเงียบ ๆ คิดเหรอว่ามันจะจริงจังถึงขั้นเอาทำเมีย สันดานสัตว์เพศผู้พอเบื่อก็ทิ้งไปมีใหม่ แกจำคำฉันไว้!’ นภาสั่งสอนบุตรสาวตามประสาคนอาบน้ำร้อนมาก่อน เพราะหล่อนเคยเชื่อในรักแท้ รักผู้ชายคนหนึ่งมากสมัยยังสาว ทว่าก็ถูกไอ้เศรษฐีฝรั่งสารเลวนั่นทิ้งขว้างไม่เหลียวแล นภาจึงเป็นซิงเกิลมัมเลี้ยงเหมือนไหมคนเดียวท่ามกลางคำนินทาของเพื่อนบ้านรอบข้าง เดิมทีครอบครัวหล่อนอาศัยอยู่ต่างจังหวัด การเข้ามาร่ำเรียนในเมืองหลวงแต่ไม่ได้แม้แต่สักใบปริญญา แถมยังมีเด็กน้อยหน้าตาน่ารักกลับไปฝากบุพการีจึงเป็นที่โจษจัน ‘ทำไมแม่พูดถึงเขาแบบนั้น’ ‘ทำไมว่าไม่ได้ ก็แกลูกฉัน ทุ่มทั้งใจทั้งกายขนาดนั้นระวังไว้เหอะสักวันโดนทิ้งจะร้องไม่ออก’ ‘แม่!’ ‘โกยเงินมันมาให้มาก ๆ อย่าสนใจความรักเฮงซวย เชื่อฉันแล้วแกจะไม่เจ็บหนัก’ ก้อนเนื้อในอกข้างซ้ายคล้ายโดนน้ำกรดสาดใส่ ความเจ็บปวดจากเศษรักร้าวตีรวนกันข้างใน เธอแสบร้อนหมดทั้งใจลำคอตีบตันเปล่งเสียงร้องไห้ไม่ออกสักแอะ นัยน์ตาแดงก่ำมองตนเองในกระจก แววตาวูบไหวเพ่งพิศเชื่องช้า เพื่อหาคำตอบ… ทำไมภควัตไม่เลือกเธอ หรือเพราะผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่ไฮโซ ไม่มีหน้าตาทางสังคมที่จะส่งเสริมเขาได้ ชายหนุ่มจึงคิดว่าไม่คู่ควรสำหรับทายาทแอลไวน์กรุ๊ปผู้ยิ่งใหญ่! ติ๊ด! ติ๊ด! ‘พี่ไหมรีบมาด่วน แม่ล้มหัวฟาดพื้นเข้าโรงบาลฯ’ ข้อความบนแอปพลิเคชันสีเขียวแจ้งเตือน พบว่ามาจากคนเป็นน้องอย่าง ‘ดุจแพร’ ซึ่งบัดนี้เรียนอยู่มหาวิทยาลัยรัฐบาลชื่อดัง ปมคิ้วขมวดมุ่นสงสัยว่าน้องสาวรู้ได้อย่างไร เพราะป่านนี้เจ้าหล่อนน่าจะอยู่ที่หอซะมากกว่า มือสั่นเทาหยิบโทรศัพท์ต่อสายหาคนเป็นน้องสติเหลืออยู่กับตัวน้อยนิดเต็มที “แพร… นี่เราอยู่ไหน แม่เป็นไงบ้าง” ‘พี่รีบมาเดี๋ยวนี้ ตอนเช้าอยู่ ๆ แม่เป็นลมล้มพับไปเลย โชคดีที่สั่งกับข้าวน้าศรีข้างบ้าน เขามีกุญแจเรียกจะเก็บตังค์แล้วไม่ได้ยินแม่ตอบ พอเปิดเข้าไปก็เจอแม่นอนไม่ได้สติแล้ว’ ดุจแพรเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้พี่สาวฟัง ก่อนเข้าเรียนหล่อนได้รับโทรศัพท์จากน้าศรี ฝั่งนั่นโทร. มาก็ร้องห่มร้องไห้พูดไม่ได้ประสาต้องยื่นให้แพทย์อธิบายแทน “แล้วทำไมพี่ถึงไม่รู้” ‘พี่จะไปรู้อะไร วัน ๆ อยู่แต่คอนโดทำแต่งานเงินเดือนก็ได้มานิดเดียว แม่กับแพรเดือดร้อนแค่ไหน พี่ไม่เคยรู้หรอก!’ “ยายแพร!” เหมือนไหมเผลอขึ้นเสียงใส่น้องสาว อารมณ์เหนื่อยล้าไล่เล่นงานทั้งจากเรื่องของมารดาและคนที่แอบรัก ไม่รู้ว่าเวรกรรมอะไรนักหนา ทำไมพอจะซวยจะพังขึ้นมา ทุกปัญหาพุ่งใส่พร้อมกันราวกลั่นแกล้ง! ไม่มีประโยชน์ที่ต้องทะเลาะกับคนเป็นน้องจึงเลือกตัดสาย เหมือนไหมส่งใบลาให้หัวหน้างานก่อนรีบนั่งแท็กซี่ออกไป ตลอดเส้นทางเธอมองไฟจราจรสลับกับข้อความในมือถือ ใจดวงน้อยห่วงมารดา ไม่รู้ป่านนี้อาการท่านเป็นเช่นไรบ้าง เพราะดุจแพรยังไม่อัปเดตอะไรตั้งแต่มีปากเสียงกัน เกือบชั่วโมงกว่าเหมือนไหมจะถึงโรงพยาบาล เหตุมาจากการจราจรซึ่งติดขัด สองเท้าจ้ำอ้าวเร่งรีบสุดชีวิตพาตนเองมายังห้องฉุกเฉินก็พบน้องสาวนั่งกุมมือบริเวณสองหน้าตัก ใบหน้าแดงก่ำร่ำไห้ไม่เหลือท่าทีพยศเมื่อครู่ “แพร…” เหมือนไหมปรี่เข้าหาดุจแพรเพราะใจคอเริ่มไม่ดี ปกติน้องสาวเข้มแข็งเสมอ หล่อนไม่เคยอ่อนแอให้เห็นขนาดนี้ มีปากเสียงก็ตามประสาลิ้นกับฟันแต่ไม่เคยเกลียดกันสักครั้งจริง ๆ “แม่เป็นไง หมอว่ายังไงบ้าง” “ฮะ…ฮึก...แม่ความดันสูงมากเลยหมดสติไปน่าจะเพราะความเครียด หมอบอกว่าถ้าส่งโรงบาลฯ ไม่ทันอาจเป็นอันตรายกว่านี้” “แสดงว่าตอนนี้แม่ปลอดภัยแล้วใช่มั้ย แล้วทำไมแพรถึงได้…” “แต่แม่อาจจะเป็นอัมพาตติดเตียงไปตลอดชีวิต… แพรสงสารแม่” ดุจแพรสะอื้นตัวโยนจนเหมือนไหมต้องประคองปลอบ คำพูดของน้องสาวเล่นเอาเธอชาไปทั่วร่าง “แพรใจเย็นก่อนนะ แม่ต้องหาย พี่จะทำทุกทางให้แม่กลับมาเป็นปกติให้ได้” “ฮึก…ฮือจริงใช่ไหม อย่ามาหลอกแพรนะ พี่ก็รู้ค่ารักษาที่นี่สูงมากนะ ไหนพี่จะต้องส่งแพรเรียนอีก แพรไม่อยากให้พี่ลำบากไปมากกว่านี้แล้ว” “อืมไม่ต้องห่วง แอดมิตแม่ได้เลย พี่พอมีเงินสำรองอยู่บ้างนิดหน่อยคงพอรักษาแม่ได้” เหมือนไหมรับคำ นอกจากเงินเดือนแล้วยังมีบางส่วนซึ่งภควัตมอบให้ตลอดระยะเวลาที่เธอเป็นผู้หญิงของเขา “งะ…งั้นแพรจะช่วยพี่อีกแรง แพรจะไปหางานพิเศษทำ ถึงจะไม่มากแต่ก็คงแบ่งเบาภาระพี่ได้” ดุจแพรปาดน้ำตาลวก ๆ นัยน์ตาคู่งามฉายแววเข้มแข็งไม่คิดยอมแพ้ปัญหา “แพรเต็มที่กับเรื่องเรียนเถอะ ส่วนหาเงินเป็นหน้าที่พี่ เดี๋ยวพี่จัดการเอง” “แต่แพร…” “เชื่อพี่นะว่าที่คุณหมอ” เหมือนไหมลูบหลังมือน้องสาวเสมือนให้ดุจแพรวางใจ ธรรมดาแค่ท่องตำราเรียนสำหรับนักศึกษาแพทย์นับว่าหนักเอาเรื่อง ถ้าต้องเจียดเวลามาหางานพิเศษทำเธอเกรงว่าหล่อนจะไม่มีสมาธิ หญิงสาวไม่อยากให้ดุจแพรคิดเรื่องจุกจิกจนปวดหัวด้วยพะวงว่าอาจกระทบผลการเรียนได้ “ก็ได้” ดุจแพรพยักหน้ารับปากเหมือนไหมจึงพรูลมหายใจคล้ายโล่งอก คนตัวเล็กเบี่ยงปลายเท้ามุ่งตรงไปติดต่อเคาน์เตอร์พยาบาล เธอแอดมิตมารดาเข้ารักษาที่นั่นทันทีพร้อมทำหน้าที่หัวหน้าครอบครัวอย่างเข้มแข็ง พอกลับมาอีกครั้งดุจแพรซึ่งลอบสังเกตพี่สาวเหนื่อยมาทั้งวันจึงขันอาสาเฝ้านภาเอง ทว่าก่อนจากลาเหมือนไหมไม่ลืมกล่าวกระทั่งน้องสาวเบาใจ “หลับให้สบายนะคืนนี้ แพรไม่ต้องห่วง ถ้าบางวันเราติดเรียนหรือพี่ติดงานเดี๋ยวค่อยจ้างพยาบาลพิเศษมาเฝ้าแม่” “อืม พี่ไหมก็กลับดี ๆ นะ” สองพี่น้องกอดลาด้วยไอรักศึกช่วงเช้าหายปลิดทิ้ง เวลานี้ต่างฝ่ายควรให้กำลังใจกันมากกว่าตั้งแง่ถากถาง แม้ครอบครัวพวกเธออาจไม่อบอุ่นมากแต่มีปัญหาเมื่อไรก็พร้อมช่วยเหลือกันสุดกำลัง พอเสร็จสิ้นภารกิจทุกอย่างเหมือนไหมก็โบกแท็กซี่เพื่อมุ่งหน้ากลับคอนโด เธอเหนื่อยล้ากับปัญหาที่เผชิญใจอยากพักผ่อนเต็มที นัยน์ตาเหม่อลอยจ้องมองนอกกระจกรถ เม็ดฝนชุ่มแฉะเทลงมาจากฟากฟ้าไม่ต่างกับหยาดน้ำตาซึ่งคนตัวเล็กพยายามอดกลั้นไว้ ติ๊ง! แต่แล้วเหมือนความเข้มแข็งถูกพังทลายเพียงเพราะข้อความไลน์จากน้องสาวคนสนิท น้ำว้าส่งสกูปข่าวในแอปพลิเคชันชื่อดังซึ่งถูกพาดหัวอย่างร้อนฉ่าและเป็นที่จับตาเพียงแค่ไม่กี่ชั่วโมง ‘รักจุกอกปิดไว้ไม่มิดแล้วคุณขา เจ๊แอบเห็นไฮโซหนุ่มทายาทอสังหาชื่อดังควงหวานใจหนุงหนิงเลือกแหวนเพชรหลายสิบกะรัต สงสัยมีแววลั่นระฆังวิวาห์หมื่นล้านในอีกไม่นานแน่ ๆ!’ #ใต้น้ำตาเมียมโน #ใต้ยืนปาดน้ำตายินดีกับความรักของทั้งคู่ #ใต้ไฮโซหนุ่มทายาทอสังหา #ใต้งานวิวาห์หมื่นล้าน ‘โอ๊ยยย อิจฉาแฟนคุณเขาเห็นว่าไฮโซเหมือนกันนะ ทำบุญมาด้วยอะไรกู้ชาติมาหรือเปล่า ทำไมเป๊ะปังทั้งคู่ เหมาะสมโคตร!’ ‘ฉันได้กลิ่นความรักจากคู่นี้มานานแล้วค่ะ หลัง ๆ มานี้สาวสวย อ ชอบลงแค็ปชันสวีตกับอิโมจิรูปหัวใจมงกุฎเดาว่าเป็นตัวแทนฝ่ายชายแน่ ๆ’ ‘เด็กนานาชาติเขารู้กันค่ะ คู่นี้เขาอินเลิฟกันตั้งแต่สมัยก่อนผู้ชายบินไปเรียนเมกาฉันคอนเฟิร์ม!’ ภาพข่าวแม้ส่วนมากถูกแอบถ่ายจากเบื้องหลังและมุมข้างไกล ๆ แต่ไม่อาจปิดบังตัวตนภควัตได้ แผ่นหลังอบอุ่นบ่ากว้างซึ่งเคยซุกซบยามเหน็บหนาวเหมือนไหมจำได้ถนัดตา ข้อความต่าง ๆ ทำเอาวงหน้างามกลายเป็นซีดเผือด มวลสมองเปี่ยมล้นด้วยเรื่องมากมายกระจัดกระจายไม่หยุดยั้ง หญิงสาวสับสนทันควัน นัยน์ตาแดงก่ำคลอหยาดน้ำตาร้าวราน เหมือนไหมกัดริมฝีปากสั่นเครือทีแรกไม่อยากร่ำไห้แสดงด้านอ่อนแอ แต่ใจดวงน้อยเหมือนถูกรัดแน่นจนไม่อาจต้านไหวสุดท้ายจำต้องปล่อยอารมณ์นำพา “เดี๋ยวจอดตรงบาร์ข้างหน้าเลยนะคะ” ฉับพลันดวงตาเหลือบเห็นสถานบันเทิงใกล้เคียง เพราะเวลานี้ไม่อาจมีอะไรดับทุกข์ในอกนอกจากแอลกอฮอล์อีกแล้ว!

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more