ผู้หญิงของเขาเป็นนางฟ้า ส่วนเธอก็คงจะเป็นนางมารร้ายในสายตาของเขา
“ดลไม่มีศัตรูที่ไหน”
“พี่มัตถ์แน่ใจหรือคะ พี่ดลไปอยู่ต่างประเทศตั้งหลายปี อาจจะไปสร้างศัตรูไว้ก็ได้” ถ้าไม่ใช่จะมีใครมาลอบทำร้ายแบบนี้
“ดลไม่ใช่คนคิดร้ายกับใคร จะไปมีศัตรูได้ยังไง” ปรมัตถ์ยังเข้าข้างดลยา
“เลยคิดถึงนางมารร้ายอย่างเอยหรือคะ” เรียวปากสวยสั่นระริก เพราะหัวใจเต็มไปด้วยความเจ็บปวด เขาพูดแบบนี้ก็เท่ากับสงสัยเธอ
“ฉันแค่ถาม”
เพียงเห็นสายตาที่มองมาของร่างระหง มันก็ทำให้น้ำเสียงที่แข็งกระด้างเบาลง เพราะเริ่มรู้ตัวแล้วว่าสิ่งที่ทำมันไม่ต่างจากการจ้องจับผิดคนตัวเล็ก
แต่ที่จริงแล้วความคิดนี้เขาไม่เคยคิดเลย เพราะว่ารู้ดีว่าอุรัสยาไม่ใช่คนใจไม้ไส้ระกำที่จะฆ่าใครได้ แต่คำพูดของดลยาที่พยายามพูดหลายต่อหลายครั้งทำให้เขาต้องคิดและอดสงสัยไม่ได้ ‘หรือน้องเอยจะโกรธที่ดลตามไปคะ’
อุรัสยายิ้มฉุน ๆ กับคำที่เขาว่าแค่ถามห
