Leighyana's P.O.V )
Mabilis akong tumakbo patungo sa likod ng simbahan. Halos diko na makita ang daan, dahil sa mga namumuong mga luha sa mga mata.
Huminto ako, pagkarating sa may malaking puno. At bahagyang nag-tago dito. Hingal at habol hininga kong narating itong pinag kukublihan ko. Napa takip ako sa bibig upang hindi marinig ang pag-hikbi ko nino man. Pero hindi kayang itago ng puso ko ang sakit na nararamdaman at Kusang lumalabas sa bibig ko ang mga haguhol.
Niloloko ko lang ang sarili kung sasabihin kong, wala na itong puwang sa puso ko. 'Akala ko okay na ako, akala ko, matatangap ko na makita siya sa piling na ng iba. Pero hindi, ito ako, parang winawarak ang damdamin na makita siyang ikakasal sa ibang Babae. Masakit na hindi mo kayang ipag-laban ang taong mahal mo. Na wala kan
