ผ่านไปสักพัก เจ้าของบ้านสาวก็เริ่มถอดใจที่ยังแก้ไขปัญหาไม่ได้ แมวตัวแสบมองมาอย่างให้กำลังใจน เพราะถ้าหากนางทาสสาวไม่สามารถเปิดประตูบ้านได้ คืนนี้ มันเองก็ต้องนอนหนาวอยู่หน้าบ้านเช่นกัน
“เหมียว เหมียว”
คนที่ใช้ความพยายามมาเกือบชั่วโมงแต่ไม่เป็นผลยกมือขึ้นปาดเหงื่อที่หน้าผาก พร้อมกับอาการหอบเบาๆ เรี่ยวแรงที่มีเริ่มหดหาย นารามองลูกบิดสีทองล็อกสามชั้นอย่างดีแล้วเริ่มถอดใจ ปรายตามองเจ้าขนฟูตัวแสบที่มีท่าทีสงบเสงี่ยมลงอย่างชัดเจน
“เหมียว เหมียว”
นาราเห็นมันทำตาละห้อยใส่แบบนี้เลยใจอ่อนดุไม่ลง ทำเพียงแค่ถอนหายใจยาวๆ
“ทำไงดีล่ะถ้วยฟู ฉันเริ่มหมดแรงแล้ว คืนนี้ เราคงต้องไปขออาศัยบ้านพี่หมอบัวนอนแล้วละ”ซึ่งญาติผู้พี่คนสวย แล้วยังใจดี คงไม่มีทางปฏิเสธ
กระนั้นก็อดคิดไม่ได้ว่า ถ้าหากตอนนี้ เธอยังไม่เลิกรากับคนรักเก่า นาทีฉุกเฉินแบบนี้ พี่หมอเอกจะมาช่วยเธอหรือเปล่า อย่างไรเรี่ยวแรงของผู้ชายก็อาจพ
