สามวันต่อมา
"เกวแกลาออกจากคลับนี้ทำไมวะ ในเมื่อสุดท้ายแกก็ต้องไปทำงานที่คลับเหมือนเดิม แกอยู่ที่นี่คุณทิวเขาให้เงินแกตั้งเยอะ อีกอย่างเขาก็ดูแลแกดีจะตาย"
พลอยใสถามเสียงจริงจัง ขณะที่เกวลินนั่งเก็บของในห้องพักพนักงานลงในกระเป๋าใบไม่ใหญ่นัก เกวลินเงียบไปพักหนึ่งก่อนจะถอนหายใจแรง เมื่อยังคงจัดของลงกระเป๋ายาหมดแรงจนไม่อยากเถียงอะไรอีก
"ก็ฉันต้องไปใช้หนี้เขาน่ะสิแกไม่เข้าใจหรอก ถ้าฉันไม่ไปเขาอาจจะฆ่าฉันตายเลยก็ได้"
เสียงสั่นเทาเล็กน้อยเอ่ยขึ้น อันที่จริงเธอไม่ได้อยากไปไหนเลย แต่ในเมื่อเจ้าหนี้ตามมาทวงถึงห้อง แถมยังเอาเธอไปบำเรออีกด้วย และบังคับให้เธอไปทำงานที่คลับของเขา หากเธอไม่ทำตามทางเดียวที่เหลือก็มีเพียงการถูกเขาฆ่าทิ้งเท่านั้น
พลอยใสชะงักพลอย มองหน้าเพื่อนรักด้วยแววตาตื่น เธอไม่เคยเห็นเกวพูดเรื่องอะไรด้วยสีหน้าจริงจังแบบนี้มาก่อน
"ฆ่า! อย่าพูดบ้าๆเกวแกพูดเรื่องอะไรอยู่ บ้านเมืองมีกฎ
