"ค่ะคุณคราม"
เกวสูดลมหายใจลึกก่อนจะยืนตัวตรง บรรยากาศเต็มไปด้วยความอึดอัด
ครามเงยหน้าขึ้นช้าๆ ดวงตาคมกริบสีหน้าเรียบสนิท
"ขอโทษค่ะที่ออกไปโดยไม่ได้แจ้ง"
เสียงของเกวลินเรียบนิ่งและสุภาพมากเกินกว่าปกติ
ครามขมวดคิ้วเล็กน้อยแต่ก็ยังไม่พูดอะไร
ธาราหันไปมองเกวลินแล้วอมยิ้ม
"กลับมาแล้วหรอ อะ...เติมเหล้าให้ฉันกับคุณครามต่อได้เลย"
เกวลินพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะก้มตัวลงหยิบแก้วเหล้า ที่ว่างเปล่าตรงหน้าของคนทั้งสองโดยท่าทางที่เร่งรีบ ไม่นานแก้วเหล้าของคนทั้งสองก็ถูกนำมาวางไว้ตรงหน้าตามเดิม
"เธอหายไปไหนมา!!"
เสี่ยงทุ่มต่ำของครามตะคอกก้องอย่างควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ ดวงตาคมจ้องมองเกวลินอย่างเกรี้ยวกราด
เกวลินสะดุ้งเฮือก ก้มหน้าหลับตาปี๋มือสองข้างจับกันไว้แน่น ร่างสูงก้าวพรวดเข้ามาหาเธอจนเธอต้องถอยหลังโดยอัตโนมัติ เธอพยายามตั้งสติแต่หัวใจก็ยังเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ ทั้งจากความกลัวและความไม่พอใจ
"หน
