เท้าเล็กก้าวขึ้นบันไดหัวใจเต้นแทบไม่เป็นจังหวะ เกวหยุดที่หน้าห้องของเขาเธอถอนหายใจออกแรงๆ ก่อนที่จะเปิดประตูเข้าไปในห้อง
"ค่ะคุณคราม"
"เลิกงานนานแล้วไม่ใช่หรอ"
เสียงเรียบปนดุเอ่ยถามในขณะที่เขายังนั่งเอนหลังพิงโซฟา เขากางแขนทั้งสองข้างวางภาพไปบนพนักโซฟา ท่าทางนั้นยิ่งเผยให้เห็นแผ่นอกกว้าง และเต็มไปด้วยอำนาจราวกับจะประกาศให้รู้ว่าเขาคือเจ้าของพื้นที่
"เพิ่งจะเลิกเมื่อสักครู่นี่เองค่ะ"
"แต่ฉันเห็นคลับปิดไปนานแล้ว"
"พอดีว่าคุณจูนเรียกประชุมอยู่ค่ะ"
"เรื่องชุดสินะ"
"ค่ะ"
"มานี่"
"ขะ คะเรียนหนูหรอคะ"
เกวลินจ้องหน้าของเขาพร้อมชะงักเล็กน้อย เธอไม่มั่นใจว่าเขากำลังเรียกเธออยู่หรือเปล่า เพราะอยู่ๆเสียงทุ่มของเขาก็เอ่ยออกคำสั่งขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย
"เธอเห็นในห้องนี้มีใครบ้าง"
เกวลินกวาดตามองรอบห้องอย่างระแวง หลังจากได้ยินคำถามของเขา ความเงียบรอบด้านทำให้เธอรู้สึกอึดอัดภายในห้องโล่งเ
