"ไม่ได้เรื่องเลยสักคน!! โธ่เว้ย"
ความระเบิดอารมณ์ออกมาอีกระลอก เสียงดังสะท้อนในห้องจนแม้แต่เขาเองยังลืมไปว่าแผลที่ไหล่ยังไม่ได้หายดี
"เฮ้ยใจเย็นหรือว่าเพื่อน"
ธาราเอ่ยบอกเพื่อนเสียงดังเช่นเดียวกัน เพราะตอนนี้ดูเหมือนว่าครามแทบจะควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่
"ฮื้ย!!"
ครามกำมือแน่น ในใจโมโหแต่ทำอะไรไม่ได้
"หรือว่า"
ธาราเหมือนกำลังคุณคิดอะไรบางอย่างในใจลึกๆ แล้วเอ่ยขึ้นช้าๆราวกับคิดตามคำพูดไปด้วย
"เธออาจจะเจอตอนที่คุณหมอครีมมาตรวจก็ได้นะเว้ยไอ้คราม เพราะตอนกูมาหมอครีมเธอก็อยู่ที่นี่ไม่ใช่หรอวะ"
ครามนิ่งไปชั่วขณะ คำพูดนั้นทำให้ภาพเหตุการณ์ช่วงก่อนหน้านี้ย้อนเข้ามาในหัว เสียงหัวเราะของหมอครีมมือที่จับกัน พร้อมทั้งชื่อของหมอครีมที่เขาเรียกเธอ ด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนต่างจากที่คุยกับเธอ สำหรับเขาแล้วมันอาจไม่มีอะไรในสายตา
แต่สำหรับเกวลิน เด็กน้อยผู้หญิงที่ไม่เคยได้รอยยิ้มดีๆจากเขาเลย เธออาจจะกำล
