พาฝันรีบเดินเข้าไปหาพลอยที่กำลังยืนร้องไห้จนตาบวม ร่างเล็กเดินเข้าไปเช็ดปาดหยดน้ำตาให้เพื่อนสนิทที่กำลังร้องไห้สะอึกสะอื้นไม่หยุด
“ฉะ ฉันเกลียดเขา” พลอยตอบกลับมาแค่นั้น ว่าแต่เกลียด เธอเกลียดอะไรและเกลียดใคร
“เกลียดเหรอ? เกลียดใคร อะไรยังไง เรางงไปหมดแล้วพลอย” ใบหน้าสวยมีแต่คำว่าสงสัยไม่เข้าใจในสิ่งที่เพื่อนสนิทพูด
“ฉันจะเล่าให้แกฟัง แต่แกห้ามบอกใครนะ” พลอยเอามือปาดเช็ดคาบน้ำตาของตัวเอง เธอต้องการเล่า ต้องการหาคนที่จะคอยรับฟังไปกับสิ่งที่เธออยากระบาย
“เราจะรู้กันแค่สองคนเชื่อใจเรานะ” พาฝันยิ้มกว้างยกนิ้วก้อยขึ้นมารอให้พลอยได้นำนิ้วก้อยของตัวเองมาเกี่ยวพันกัน พลอยนำนิ้วก้อยขึ้นมาเกี่ยวกันไว้และเริ่มเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เพื่อนสนิทสุดรักของเธอได้ฟัง
เรื่องราวระหว่างเธอกับผู้ชายคนนั้น..คิมหันต์ ไอ้ผู้ชายชั่วช้าจนสุดจะบรรยาย
ทันทีที่ฟังเรื่องราวระหว่างเพื่อนรักกับผู้ชายคนนั้นจบ พาฝันรีบ
