ขณะที่กำลังยืนรอแฟนหนุ่มออกมาเอาข้าวกล่องที่เธอทำมาให้ สายตาของเธอก็มองไปเรื่อยเปื่อย จนกระทั่งไปสะดุดกับบอร์ดที่มีรูปพนักงานพร้อมกับบอกตำแหน่งหน้าที่ เธอรีบเดินไปดูตรงนั้นเพราะคิดว่าถ้าออสตินทำงานอยู่ที่นี่ก็คงจะต้องมีรูปติดอยู่ในบอร์ดตรงนี้เหมือนกัน
"เยอะจัง..." หญิงสาวยืนบ่นขณะที่กำลังยืนไล่ดูตามชื่อและตามแผนก แต่ทว่าเธอกลับไม่พบชื่อของแฟนหนุ่มเลย "สรุปนายอยู่ตรงไหนเนี่ย"
"หาอะไรอยู่ครับ?" เสียงนุ่มดังขึ้นจากด้านข้าง และเสียงนี้เธอก็จำได้เป็นอย่างดี
"ออสติน!"
"ขอโทษนะครับพี่ที่มาช้า รอผมนานไหมพอดีผมเพิ่งออกจากห้องประชุมพอได้อ่านข้อความของพี่แล้วก็รีบลงมาเลย"
"รอนานสิอันที่จริงฉันจะฝากข้าวกล่องไว้กับพนักงานแล้วแต่เขาบอกว่าไม่สามารถรับของฝากจากคนนอกได้ มันเป็นกฎของที่นี่น่ะ"
"อ๋อ...ว่าแต่พี่หาอะไรอยู่ครับ"
"ฉันไม่รู้ว่านายทำงานอยู่แผนกไหนก็เลยบอกกับพนักงานคนอื่นไม่ได้น่ะก็เลยมายืนด
