"เราเข้าใจแล้ว ขึ้นรถก่อนนะคะ" เพราะไม่อยากยืดเยื้อเธอจึงเลือกที่จะถอยออกมาจากตรงนั้น ก่อนจะเปิดประตูหลังแล้วนั่งอย่างเงียบๆ ไม่แม้แต่จะตอบคำถามของคนที่กำลังชวนคุยอย่างออกรส
ได้แต่พิงซบประตูอีกฝั่ง แล้วทอดมองไปยังไฟบนถนนที่เรียงรายอยู่นอกรถ ไม่ได้สนใจเพื่อนสนิทเขาที่พูดคุยอย่างสนิทสนม
เธอน้อยใจเขามากที่ดุเธอเมื่อครู่ ทั้งที่เธอรอเขาตั้งหลายชั่วโมง แล้วยังพาผู้หญิงอื่นขึ้นรถมาด้วยอีก รู้หรอกว่าเป็นเพื่อนแต่อีกคนคิดกับเขาแบบไหนล่ะ
เธอรับรู้ได้ว่าเขามองกระจกหลังเพื่อสำรวจเธออยู่ตลอด ระยะทางระหว่างห้างและหออยู่ห่างประมาณเกือบครึ่งชั่วโมง ภายในรถมันดูอึดอัดมากสำหรับเธอที่แทบไม่ได้เอ่ยปากพูดกับใคร แต่ถือว่าโชคดีที่เขาอุตส่าห์เปิดเพลงไม่ให้บรรยากาศภายในรถดูอึดอัดไปมากกว่านี้
"ช่วงนี้พลอยไว้ผมยาวด้วยแหละ พายุบอกว่าชอบผู้หญิงผมยาวนี่ใช่ไหม"
"อืม" เขาตอบอย่างไม่ใส่ใจนัก เหมือนตอบเพื่อตัดรำคาญเท
