บทที่ 30 หวงพี่ 2

1074 Words

จะปล่อยให้เขาไปกันสองคน แล้วทิ้งให้เธออยู่ตรงนี้คนเดียวหรือเปล่า ไม่อยากโดนทิ้งเลยจริงๆ นะ "ครีมว่าครีมจะกลับก่อนน่ะค่ะ พอดีลืมไปเลยว่ามีรายงานที่ต้องส่งพรุ่งนี้ค่ะ แหะๆ" เสียงหัวเราะของเธอคงแปร่งๆ น่าดูเพราะพี่กันต์ดูชะงักไปเลย "อะ อ้าว งั้นเหรอ แล้วนี่ให้ใครไปส่งล่ะ" เขาเอ่ยถามอีกครั้งเมื่อเห็นว่าเธอกำลังจะออกจากร้านไป เธอจึงต้องหันมาตอบเขาอีกครั้ง "เดี๋ยวครีมให้เพื่อนมารับน่ะค่ะพี่" ทำไม่จู่ๆ เสียงถึงสั่นได้นะ.. "อะ โอเคกลับดีๆ ล่ะ มีอะไรก็โทรหาไอ้พายุนะ" คนตัวเล็กรีบเดินออกจากร้านทันที ไม่เข้าใจว่าต้องหนีเขาออกมาทำไมในเมื่อเธอไม่ได้ทำอะไรผิด.. ฟืดดด เธอสูดน้ำมูกเล็กน้อย ปลายนิ้วสัมผัสผิวแก้มก็พบว่ามีหยาดน้ำเปรอะอยู่ คงไม่ได้มาจากตาของเธอหรอกใช่ไหม "อึก!.." เสียงสะอื้นดังขึ้นผะแผ่ว เธอเดินออกมาจากร้านอย่างไร้จุดหมาย เธอแค่ไม่อยากทำตัวงี่เง่าให้เขารำคาญแค่นั้น ขอกลับไปตั้งหลักท

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD