วันต่อมา
หลุนเหอจิ้งควบม้ากลับมาที่ตำหนักจวิ้นอ๋อง ตอนแรกนางคิดว่าจะไม่กลับเพราะยังทำงานไม่แล้วเสร็จ แต่ก็ต้องกลับมาเก็บตั๋วเงินเสียก่อน หากเก็บเงินจำนวนมากไว้ในร้าน คงจะไม่ปลอดภัย นางให้หลี่เว่ยนำหีบตั๋วเงินที่ล็อกกุญแจเรียบร้อยแล้วไปไว้ในเรือนของนาง
หลุนเหอจิ้งเดินเข้าไปหาพ่อบ้านที่ห้องทำงานของพ่อบ้าน เป็นห้องทำบัญชีที่อยู่ท้ายตำหนัก
“จวิ้นอ๋องเล่า อยู่ที่ใด”
“อยู่ในตำหนักขอรับ”
“เหตุใดจวิ้นอ๋องจึงไปไม่ไปค่ายทัพเล่า วันนี้ไม่มีราชกิจรึ”
ชั่วอึดใจ พ่อบ้านชิงกล่าวขึ้นมาก่อน
“เอ่อ.... ข้ามีเรื่องเรียนพระชายาให้ทราบ จวิ้นอ๋องรับลี่ลี่เป็นอนุ ให้อยู่ปรนนิบัติภายในตำหนักตั้งแต่เมื่อวาน ยังมิได้ออกจากตำหนักขอรับ”
พ่อบ้านเหงื่อไหลซึมเต็มแผ่นหลัง
ภาพวันล้างโลก วันพิพากษาบาป ที่พระชายาผู้งดงาม ตบตีลี่ลี่ ณ เรือนชมเหมยยังติดตา
หากนางรู้ว่าจวิ้นอ๋องรับลี่ลี่เป็นอนุอย่างเปิดเผย นางจะทำอย่าง
