บ่วงเสน่หาวิวาห์ลวง

เราแต่งงานกันแล้วนะ...3 nc+++

ทันทีที่เรียวปากบางเป็นอิสระ หญิงสาวรีบเอ่ยห้ามปรามชายหนุ่มด้วยความปวดร้าวจากความใหญ่โตของเขา

“พี่มินท์!! เอามันออกไปเถอะนะ ขวัญเจ็บ” อรินดาอ้อนวอนด้วยน้ำตา ตอนนี้น้ำตาของหญิงสาวไหลออกมาทางหางตา

“อดทนอีกนิดนะขวัญ นี่มันเป็นครั้งแรกของขวัญ อีกไม่นานเราจะมีความสุขด้วยกัน” เขมินท์จูบที่ขมับของหญิงสาวเพื่อปลอบประโลมให้เธอคลายจากความเจ็บปวด ก่อนที่เขาจะค่อยๆ ขยับความใหญ่โตเข้าออกช้าๆ

อรินดาจิกเล็กลงที่แผ่นหลังกว้างของชายหนุ่ม ราวกับเธอต้องการระบายความเจ็บปวดที่มีให้ชายหนุ่มได้รับรู้ ซึ่งชายหนุ่มก็พยายามดุนดันความใหญ่โตเข้าไปยังช่องทางรักของหญิงสาวได้สำเร็จ เลือดสีสดของหญิงสาวไหลซึมออกมาปนกับน้ำเหนียวใส

ตอนนี้เขมินท์แช่ความใหญ่โตไว้ เพื่อให้หญิงสาวปรับสภาพรองรับกับความใหญ่โตของเขาได้ ก่อนที่เขาจะค่อยๆ ขยับมันเข้าออกช้าๆ ก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นเพิ่มความเร็วขึ้นเรื่อยๆ สะโพกสอบทำงานได้เป็นอย่างดี ตอนนี้ความเจ็บปวดของหญิงสาวเริ่มคลายหายไป เปลี่ยนเป็นความรู้สึกเสียวซ่านเข้ามาแทนที่

เสียงเนื้อกระทบกันดังสนั่นห้อง ด้วยความคับแน่น ทำให้เพียงไม่นานชายหนุ่มก็สามารถนำพาหญิงสาวไปถึงฝั่งฝันได้ในที่สุด ความรู้สึกที่เกิดขึ้นทั้งหมดมันอิ่มเอมเหลือเกินสำหรับชายหนุ่ม ในขณะที่หญิงสาวได้แต่หลบหน้าชายหนุ่มด้วยความอาย

อรินดาตกเป็นของเขมินท์เรียบร้อยแล้ว เธอเป็นภรรยาของชายหนุ่มทั้งนิตินัยและพฤตินัย เธอปฏิเสธสิ่งนี้ไม่ได้เลย หญิงสาวยังจมอยู่กับภวังค์ความคิดของตนเอง จนกระทั่งชายหนุ่มถอดถอนความใหญ่โตออกไป หลังจากที่ฉีดพ่นสายธารรักสีขาวขุ่นเข้าไปยังช่องทางรักสีสดของหญิงสาวเป็นที่เรียบร้อยแล้ว