ผมมารู้สึกตัวอีกครั้งท่ามกลางเสียงเจื้อยแจ้วของผู้คน ด้วยความรู้สึกแปลกๆ แต่ยังไม่ได้ลืมตาขึ้นมาสำรวจสภาพแวดล้อมที่ผมกำลังจะเผชิญ เสียงรถยนต์มากมายดังอยู่ตลอดเวลาข้างหูของผมและยิ่งไปกว่านั้น ผมได้กลิ่นเน่าเหม็นไปทั่วบริเวณ มันคล้ายๆ กับกลิ่นขยะหรือไม่ก็พวกสิ่งปฏิกูลส่งกลิ่นรบกวนโสตประสาททางรับกลิ่นของผม สักพักผมก็ได้ยินประโยคหนึ่งดังขึ้นตรงบริเวณด้านหน้าผมพร้อมกับฝีเท้าที่อยู่ไม่ห่างมากนัก 'เอ๊ะ! ผมอยู่ที่ไหนกันแน่?'
"เธอดูผู้ชายคนนั้นสิหน้าตาก็ดี ผิวพรรณก็ดีแต่ทำไมมานอนใต้ทางด่วนแบบนั้นล่ะ แต่งตัวสกปรกมอมแมมมากเลยอ่ะ เขาเป็นใครกันนะ ฉันว่าเราเข้าไปช่วยเขากันเถอะแก"
"ฉันว่าอย่าดีกว่าเธอ อาจจะเป็นพวกมิจฉาชีพปลอมตัวทำเป็นพวกตกทุกข์ได้ยากแล้วมาปล้นพวกเราก็ได้นะ อย่าไปยุ่งกับเขาเลย..."
ทันทีที่เสียงผู้หญิงทั้งสองคนเงียบลง ผมจึงค่อยๆ ลืมตาขึ้นก็พบหญิงสาวในชุดทํางานออฟฟิศ 2 คนกำลังยืนมองผมด้ว
