น้ำตาแห่งความเสียใจยังไม่เหือดแห้งจากใบหน้าศัตรูตัวฉกาจ ไอ้มิ่งมันคงยังอยู่ในสภาพเศร้าเสียใจเป็นระยะ ทุกครั้งที่มันเห็นแผลที่แขนฉัน ฉันเองกลับรู้สึกสะใจกับสิ่งที่มันกำลังเผชิญเสียจริงๆ แต่นี่มันแค่จุดเริ่มต้นสำหรับผลที่มันควรจะได้รับอย่างสาสม เวลานับจากนี้คงถึงเวลาที่มันควรที่จะได้รับผลแห่งการกระทำของตระกูลของมันที่เคยทำไว้กับตระกูลของฉันแล้ว ฉันจะเป็นผู้พิพากษาชีวิตของมันให้พินาศย่อยยับด้วยสองมือของฉันเอง
ประเด็นสำคัญในตอนนี้คือไอ้มิ่งมันยังคงอยู่ในสภาวะจิตใจที่ย่ำแย่ รู้สึกเสียใจกับสิ่งที่ฉันทำเพื่อช่วยชีวิตมันตามความคิดที่มันรู้สึกอยู่ในขณะนี้ ฉันจะใช้ช่วงเวลานี้แหละจัดการกับมันให้สาสม คงจะถือได้ว่าเป็นโอกาสทองของฉันแล้ว ฉันยืนเตรียมแผนการในหัวสมองพร้อมปรับโหมดสภาพจิตใจให้กลายเป็นนางสาวไคด้าผู้แสนดีของไอ้มิ่งอีกครั้งก่อนจะเปิดประตูห้องนอนเข้าไปเพื่อที่จะนำข้าวต้มไปให้มันกินเป็นอาหารมื
