“มิ้นต์ พี่รู้สิ่งที่พี่ทำมันผิด และยังผิดศีลธรรมด้วย มิ้นต์พี่รู้ว่าเธอเจ็บปวดมากแค่ไหนที่ถูกชายสามคนย้ำยี เรื่องนี้ถ้าจะผิดพวกเราก้ผิดกันทั้งสามคนที่ทำกับเธอแบบนั้น” น่านฟ้าเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง มองเธอที่ร้องไห้ไม่หยุด เธอมองภูผา ทิวเขาและน่านฟ้าที่ละคนด้วยสายตาหลากหลายอารมณ์ เธอไม่รู้ว่าทำไมใจของเธอกลับไม่รู้สึกเกลียดพวกเขาสนิทใจ หรือว่าเธอจะชอบแบบนี้ ติดใจเช็กส์หมู่อย่างนั้นเหรอ เป็นไปไม่ได้ว่าครั้งเดียวจะรู้สึกชอบมันอย่างนั้นจริงๆ เหรอ
“ไปแต่งตัวลงไปกินข้าวกัน วันนี้ฉันให้เชฟจากโรงแรมทำอาหารให้เธอกิน ฉันก็เลยให้เขาเสิร์ฟสเต๊กเนื้อโคขุนให้เธอกิน หรือเธออยากกินอย่างอื่น ฉันเองไม่รู้ว่าเธอชอบกินอะไร” ภูผาเอ่ยบอกเธอด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน เธอใช้มือปิดน้ำตามองเขาที่มองเธอด้วยสายตาอ่อนโยน เธอหันไปมองทิวเขาและน่านฟ้าที่เผยรอยยิ้มให้เธอ เธอถอนหายใจเบาๆ เธอคิดว่าถ้าเธอขอโทรศัพท์หรือไอแพดพวกเ
