“พี่รู้ว่า…พี่ทำร้ายหนูไว้เยอะ แต่ตอนนี้พี่แค่อยากขอโอกาสให้พี่ได้พิสูจน์ตัวเอง ครั้งนี้พี่ไม่ใช่หลอกหนูด้วยคำพูดสวยหรูแต่เพราะ…รัก” คิรันพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา อีกทั้งยังหยุดเป็นระยะคล้ายกับกำลังกลั้นความเจ็บปวดข้างใน
เธอเงยหน้าขึ้นมองเขา เขายังคงเป็นคิรันคนเดิม แต่ข้างในกลับดูเปราะบางกว่าที่เคยเห็น
“หนูไม่อยากกลับไปเจ็บอีกแล้ว”
คิรันขยับเข้ามาใกล้อีกก้าว ร่มคันใหญ่สั่นเล็กน้อยเพราะลม แต่เขาก็ยังยื่นมันให้อยู่ข้างเธอเสมอ
“งั้นก็ให้พี่พิสูจน์ให้หนูเห็นสิ ว่ารักของพี่มันจริง”
“คนอย่างพี่ที่หัวใจเคยปิดตายเพราะรักครั้งเก่า จะรักใครได้ง่ายขนาดนั้นเลยเหรอคะ”
“แต่ตอนนี้มันเป็นไปแล้ว”
ประโยคนั้นทำให้เธอเงียบลงไปอีกครั้ง และเขาเองก็ไม่เร่งให้ตอบ ทั้งคู่ยืนอยู่ใต้ร่มคันเดียวท่ามกลางสายฝนพรำ
นาเนียร์เงียบไปนานสองนาน เสียงฝนกลายเป็นฉากหลังที่กรีดลึกลงในความเงียบระหว่างกัน
เธอมองหน้าเขาด้วยคว
