หลานเมียน้อย

(9) มารยา

#ปราบ

ในขณะที่ผมกำลังเริงรักบทสวาทอยู่ในห้องนั้นไอ้กันต์ก็เข้ามาเคาะที่ประตูห้องผมแล้วบอกให้ผมลงไปคุยกับมันด้านล่าง เลยเลยรีบกระแทกเด็กของผมจนน้ำแตก แล้วผมก็หยิบเงินให้เธอไปก่อนจะคว้ากางเกงและเสื้อมาใส่

ผมเดินลงมาด้านล่างเห็นไอ้กันต์นั่งรอผมอยู่แล้ว

"มีอะไรวะ ขัดจังหวะกูชิบ! พึ่งได้ไปน้ำเดียวเอง"

"แล้วมึงไปทำเรื่องอะไรไว้ละ "

"เรื่อง?เรื่องอะไรวะ!"

"มึงไปทิ้งใครไว้ที่ห้างละ "

"เปล่า"ผมตอบหน้าตาเฉย

"อย่ามาโกหกกู! มึงจำวันนั้นที่กูผิดนัดมึงได้มั้ย"

"เออ!"ผมตอบกลับมันไป

"กูไปช่วยคนที่มึงทิ้งเธอไว้ เธอกำลังจะถูกไอ้พวกจิ๊กโก๋แถวนั้นข่มขืน แต่ดีกูไปช่วยทัน"

"แล้วไง?"

"เหอะ แล้วไงหรอวะ มึงทำแบบนี้ได้ไงวะ เธอเป็นผู้หญิงตัวคนเดียวนะเว้ย!!"

"ก็ยังไม่ตายหนิ!!"

"ไอ้ปราบ กูเข้าใจนะเว้ยว่ามึงเกลียดแม่เลี้ยงของมึงแต่มันไม่เกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้นเลยนะ เธอยังเด็กมาก"

"สันดานน้ามันเป็นยังไง หลานมันก็เป็นอย่างนั้นละ โคตรเหง้าเดียวกัน"

"ไอ้ปราบ กูไม่คิดเลยนะว่ามึงจะเป็นคนที่เคียดแค้นขนาดนี้ "มันทำหน้าเหมือนละอายใจกับผมมาก ผมจะทำให้พวกมันสองน้าหลานไม่มีที่ยืนในสังคม ไม่เหลืออะไรเลย

"แล้วยังไงวะ กูเกลียดไง แม่กูต้องตายเพราะน้าของมัน เพราะอีเมียน้อยนั่น แม่กูตายเพราะมัน"ผมตะคอกใส่หน้าไอ้กันต์ไป

"น้าก็ส่วนน้าดิวะ เธอเกี่ยวอะไรด้วย เธอเป็นแค่หลาน"

"มึงคอยดูเถอะ เดี๋ยวสันดานต่ำๆของมันก็ออกมาเหมือนน้าของมัน อีกหน่อยมันก็คงไปหาเป็นเมียน้อยคนอื่นเค้าเหมือนน้ามันนั่นละ"

"ไอ้ปราบ!! "ตุบบ ไอ้กันต์มันชกหน้าผมไปทีนึง จนผมได้กลิ่นคาวเลือดที่มุมปาก

"หึ!! ถุ้ยยย"ผมไม่ได้โต้ตอบอะไรมันไป เพราะรู้ดีว่าเราสองคนทะเลาะกันไปก็ไม่ได้อะไร

"กูไม่เคยคิดเลยนะ ว่ามึงจะดูถูกผู้หญิงได้ขนาดนี้ นั่นเพศแม่มึงเลยนะไอ้ปราบ"

"หึ แล้วไงวะ แม่กูก็ตายไปแล้วหนิ "

"กูจะรอดูสักวัน มึงจะต้องเสียใจที่ทำแบบนี้ มึงจะไม่เหลือใครเลยถ้ามึงยังขืนทำแบบนี้ รวมถึงกูด้วย"

พูดจบไอ้กันต์ก็เดินออกไปเลย ผมเลยหันหน้าจะเดินเข้าบ้าน เงิยหน้าไปเห็นแม่สาวน้อยของผมยืนร้องไห้น้ำตาไหลอาบแก้มอยู่

"หึ!! มารยา"