หลานเมียน้อย

(8) เสียงประหลาด

#กันต์

ผมขับรถพาเธอมาที่บ้านของไอ้ปราบ ผมไม่รู้หรอกครับว่ามันทำไมถึงทิ้งเธอไว้แบบนั้น แต่มันก็ไม่สมควรอยู่ดี ทิ้งผู้หญิงตัวคนเดียวไว้ที่เปลี่ยวๆ ถ้าผมไม่ไปเจอป่านนี้เธออาจจะไม่ได้กลับมาตรงนี้ก็ได้

"ใช่บ้านหลังนี้มั้ย"ผมจอดรถที่หน้าบ้านไอ้ปราบ

"ชะ...ใช่ค่ะ คุณรู้ได้ไง"เธอหันหน้ามาถามผม เธอยังเด็กและไร้เสียงสาอยู่มาก ไม่ทันคนอย่างไอ้ปราบหรอก

"บ้านเพื่อนฉันเองละ ลงไปเถอะ"

"ค่ะๆ"

เธอเปิดประตูลงไป ส่วนผมก็เดินออกจากรถเข้าบ้านไปพร้อมๆกับเธอ ว่าแต่ทำไมบ้านเงียบเหมือนกับป่าช้าแบบนี้ละ เหมือนไม่มีคนอยู่

"บ้านเงียบจัง ปกติเป็นอย่างนี้หรือเปล่า"

"ค่ะ คุณพ่อของพี่ปราบท่านไปทำงานส่วนน้าของหนูก็ออกไปห้างประจำ เลยไม่ค่อยมีใครอยู่บ้าน ส่วนใหญ่ที่อยู่ก็มีแต่แม่บ้านค่ะ"อ๋อ เธอเป็นหลานแม่เลี้ยงมันนี่เอง มิน่ามันถึงแกล้งเธอ แต่ก็ไม่สมควรอยู่ดี เกลียดน้าก็ส่วนเกลียดน้าไม่เห็นจะเกี่ยวอะไรกับเธอเลยหนิ

"อ๋อ"

เธอพาผมเข้ามาในบ้าน ผมเคยมาบ้านไอ้ปราบหลายครั้งแล้วครับ แต่ไม่เคยได้เดินไปไหนสำรวจที่ไหนสักที

"รถไอ้ปราบอยู่บ้านหนิ "

"อยู่ข้างบนหรือเปล่าคะ"

ผมค่อยๆเดินขึ้นไปด้านบนส่วนเธอก็ตามผมมาด้วย

"ห้องหนูอยู่ข้างๆห้องพี่ปราบค่ะ"เธอหันมายิ้มให้ผม คงจะคิดว่าผมจะถามละมั้งว่าขึ้นตามมาทำไม เธอนี่มันใสซื่อจริงๆ

"ก็ไปสิ ฉันไม่ได้ว่าอะไรซักหน่อย"

เธอยิ้มให้ผมก่อนจะเดินนำหน้าผมขึ้นไป

"ซี๊ดด อ๊ะๆๆ อ๊าๆๆๆ"

"ซี๊ดดด อู้วว เสียวชิบ อ่าๆ"

"เสียงอะไรคะ"เธอหันกลับมาถามผมตอนที่กำลังเดินผ่านหน้าห้องไอ้ปราบ ไอ้นี่มันลากผู้หญิงมาเย็**ที่บ้านอีกแล้ว

"ไม่มีอะไรหรอก เข้าห้องไปเถอะ ฉันจะไปหาไอ้ปราบ พักผ่อนซะพึ่งจะออกจากโรงพยาบาลเองหนิ"

"ค่ะพี่.."

"ฉันชื่อกันต์"

"ค่ะพี่กันต์ ขอบคุณอีกครั้งนะคะที่ช่วยเฟิร์นไว้"เธอยิ้มให้ผมก่อนจะเปิดประตูเดินเข้าไป

ปังๆๆๆ ผมทุบประตูห้องไอ้ปราบ ที่จริงผมเปิดเข้าไปเลยก็ได้เพราะมันไม่ได้ปิดประตู สงสัยจะเงี่ย**หนักจนลืมปิดประตู

"เหี้**อะไรวะ คนจะเย็**กัน"

"ไอ้ชิบหาย ปิดประตูหน่อยมึงอะ เสียงดังลั่นบ้านเลย"

"อ้าวไอ้กันต์"

"เออกูเอง แต่งตัวมาคุยกับกูหน่อย"