ตอนที่ 12 ฉลองน้องใหม่

1356 Words

“มีใครเข้าตาพวกมึงไหมวะ?” โจอี้หันมาถาม “กูสนใจอยู่” อีธานพูดพร้อมส่งสายตาเป็นประกาย “ส่วนผมยังเลือกไม่ถูกเลยครับลูกพี่ สวยๆ กันทั้งนั้น” “มึงละไอ้ติน” “กูยัง” เขาตอบเพียงสั้นๆ ก่อนที่จะลุกขึ้นยืน และอีธานก็ลุกตามอย่างอัตโนมัติ เดินกลับไปที่คณะของตัวเองเพื่อเข้ากิจกรรมรับน้องของคณะ คณะของเขารับน้องโหดอยู่มาก มากกว่าคณะอื่นเป็นไหนๆ และตอนนี้ไอ้แม็กก็ให้รุ่นน้องถอดเสื้อ เอามือไขว้หลัง เอาหัวยันพื้นเอาไว้ทดสอบความแข็งแรง ทั้งผู้ชายและผู้หญิง “ดีนะ มันไม่ให้น้องผู้หญิงถอดเสื้อด้วย” โจอี้พูดอย่างหยอกล้อที่เดินเข้ามาเห็นไอ้แม็กกำลังถือโทรโข่งเป็นหัวหน้ากิจกรรมอยู่ “พวกมึงที่เข้ามาคณะนี้ มึงต้องเจอกับอะไรบ้าง พวกมึงรู้ดีใช่ไหม?” แม็กพูดไร้ความสุภาพตามสไตล์เด็กช่างแต่ก็แฝงไปด้วยความจริงใจ “ครับ/ค่ะ” เด็กปีหนึ่งตอบอย่างประสานเสียงกัน โดยมีแม็กเดินพูดอยู่ในแถว “พวกกูเจอมาหมดแล้ว ทั้งมีด ปืน ระเบิดปิงปอง ระเบิดขวด กูอยากให้พวกมึงระวังตัวกันเอาไว้ และเกาะกลุ่มรักกันให้ดี เรามีทั้งทุกข์ทั้งสุข เราจะฝ่ามันไปด้วยกัน” แม็กพูดปลุกใจให้น้องปีหนึ่งที่มาใหม่ได้เกิดความรักความสามัคคีซึ่งกันและกันอย่างที่รุ่นของเขาได้สร้างกันมา “ใครที่เข้ามาที่นี่ได้แล้วพวกกูถือว่าเป็นพี่น้องของกูทั้งนั้น ช็อปที่ปักชื่อสถาบันมันศักดิ์สิทธิ์ เข็มที่ติดหน้าอกพวกมึงมีความหมายอย่าให้ใครตบไปได้” “ครับ/ค่ะ” “ไอ้เหี้ยแม็กแม่งพูดโคตรดีเลยว่ะ กูซึ้งน้ำตาจะไหล” อีธานพูดขึ้นทีเล่นทีจริง “นั่งตรง แล้วเอาเสื้อขึ้นมาใส่ได้ ต่อไปแนะนำตัวกูอยากรู้จักพวกมึง แล้วก็ผูกข้อไม้ข้อมือตามลำดับ” “ที่นี่มีแต่เรื่องสนุก รอรับพวกมึงอยู่ 4 ปีนี้เก็บเกี่ยวมันไปให้พอ แล้วก็อยู่ให้รอดตีนของพวกคู่อริด้วย” ฮ่าๆๆๆ ครับ ประโยคสุดท้ายของแม็กมันเรียกเสียงหัวเราะได้ดี ตอนนี้พวกเราผูกข้อไม้ข้อมือกันจนครบ และรุ่นพี่ ปี 2-4 ก็ออกมาแนะนำตัว “ผมมาร์ติน ปี 4” มาร์ตินแนะนำตัวเป็นคนสุดท้าย และก็มีเสียงปรบมือจบปิดงาน “วันนี้รุ่นน้องปี 1 ไปเจอกันที่ ลูธคลับ ผมเลี้ยงเอง” “ว้าวๆ ไอ้ติน มันปิดคลับเลี้ยงอีกแล้วว่ะ” แม็กแซวขึ้น “ปี 1 ใครไม่ไปผมซ่อมนะครับ ส่วนปีอื่นก็ตามสะดวก” “งานฟรีใครจะไม่ไปวะไอ้ติน” โจอี้ตะโกนแซว “เจอกันที่ลูธคลับคืนนี้ 2 ทุ่ม” “ครับ/ค่ะ” หลังจากปล่อยแถวให้น้องๆ ไปขึ้นเรียน พวกเขาก็ลงสนามไปเตะบอล เพราะยังไม่ถึงเวลาที่ปี 4 อย่างพวกเขาจะเข้าเรียนนะสิ มาร์ตินถอดเสื้อช็อป และเสื้อยืดของตัวเองออกเพราะกลัวจะเปื้อนเหงื่อ ตอนนี้มีเพียงกางเกงยีนต์ตัวเดียวกับลอนกล้ามสวย กำลังเตะบอลอยู่ในสนาม ..... “หิวว่ะ? ไปกินข้าวกันเถอะ” หลังจากที่เรียนไปได้ 2 วิชาอาริสก็เกิดอาการหิวขึ้นมา “ไปหาอะไรกินหลังมอไหม? เราเคยไปนั่งที่ร้านก๋วยเตี๋ยวเรือด้านหลัง ร้านนี้เด็ดมาก” เติ้ลเริ่มแนะนำ “ไปๆ เราชอบกิน” โรสพูด “ไปสิ เราหิวจะแย่อยู่แล้ว” อาริสรีบบอกให้เติ้ลเดินนำไป เติ้ลพาเดินรัดมาที่คณะวิศวะ ตรงนั้นมีทางรัดออกไปด้านหลังมอได้ ไม่ต้องเดินอ้อมไปไกล ปรัก!!! “โอ๊ยยยยยย” “เป็นอะไรหรือเปล่า อาริส” เติ้ลรีบหันหลังกลับมาดูเมื่อได้ยินเสียงร้องของอาริส ลูกบอลลอยมาโดนหัวอาริสเข้าอย่างจัง ทำให้เธอร้องออกมาเสียงหลง “ใครวะแม่ง โคตร....” เธอโวยวายแล้วก็ต้องผ่อนเสียงเบาลง เพราะอึ้งกับคนที่เดินมาเก็บลูกบอลตรงหน้า “พี่หน้าหล่อ!!!” เธอจำเขาได้ติดตา ก็คืนนั้นเธอหลงเสน่ห์ของเขาเข้าเต็มเปา อาริสหยิบบอลขึ้นมาไว้ที่มือพร้อมยิ้มหวานให้กับคนที่วิ่งเข้ามา “ส่งลูกบอลมา” เขาพูดกับเธอเสียงห้วน “เตะบอลมาโดนไม่คิดจะขอโทษหน่อยเหรอคะ?” ลูน่าถามให้กับคนที่ทำหน้าเข้ม “หายกัน...ที่ฉันช่วยเธอไม่ให้ผัวเธอจับได้วันนั้น” “ผัว?” เพื่อนทั้งสามคนถึงกับอึ้ง นี่อาริสแอบไปมีผัวตั้งแต่เมื่อไร? เขาเอาบอลจากมือของเธอ รีบวิ่งกลับไปที่สนาม โดยที่อาริสยังตกอยู่ในภวังค์ “พี่หน้าหล่อ เรียนอยู่ที่นี่เอง อาริสหาพี่ตั้งนาน นึกว่าจะไม่ได้เจอซะแล้วสิ” เธอตะโกนตามหลังเขาแต่เจ้าตัวก็ไม่คิดจะหันหลังกลับมามองเธอเลยสักนิด อาริสมองตามแผ่นหลังกว้าง และต้องตกอยู่ในความตะลึง “คนอะไรเท่ห์เป็นบ้า” “อาริส....อาริส ((((ยัยอาริส)))))” “ห๊ะๆ” “แกเป็นอะไร พวกฉันเรียกแกตั้งนานแล้ว” “แล้วนี่แกไม่หิวแล้วเหรอ?” “หิวๆ” “พวกเธอเอาอะไรเดี๋ยวเราเดินไปสั่งให้ คนเยอะพนักงานน่าจะไม่พอ” เติ้ลอาศาเดินไปทำหน้าที่เป็นคนสั่งของ “ผู้ชายอะไรหน้าตาดีซะเปล่าพูดขอโทษไม่เป็นหรือไง?” ลูน่าบ่นพึมพำ “แกจำผู้ชายที่ฉันเล่าให้ฟังได้ไหม? ที่ฉันเจอเขาที่ลูธคลับ” “อืม...” “ก็พี่คนเมื่อกี้นั่นแหละ” “หล่อนะแต่โคตรหยิ่ง ดูไม่น่าครบหาเลยว่ะ อีกอย่างเขาเป็นพวกช็อปแดงที่พี่แกห้ามเข้าใกล้ด้วยไม่ใช่เหรอ?” “แต่คนนี้ฉันขอ” “ยัยอาริส แกนี่ก็ชอบแหกกฎของพี่แก จริงๆ เลยนะ” “ฉันรักเขาหนิ” “รัก?” “พึ่งเจอ แกรักเขาเลยเหรอ?” ลูน่าถามอาริสก็ได้แต่ยิ้มกรุ้มกริ่ม “ทำไมเขาคิดว่าแกมีผัวแล้ววะ?” “ก็วันนั้นพี่บรู๊ควิ่งออกมาตามฉัน ฉันหลบอยู่กับเขา เขาคิดว่าพี่บรู๊คเป็นผัวฉันน่ะสิ” “อีก 5 ชาม ก็จะถึงคิวพวกเราแล้วนะ” ทั้งสามสาวหยุดพูด เมื่อเติ้ลเดินกลับมา @ลูธ คลับ 20:30 น. เวลานี้รุ่นน้องปี 1 คณะวิศวะเริ่มถยอยกันเข้าไปในคลับตามเวลาที่รุ่นพี่ของพวกเขานัดกันไว้ “คลับนี้โคตรหรูเลยว่ะ?” “คลับนี้ของพี่มาร์ตินเหรอ?” “น่าจะใช่นะ” “ทั้งหล่อ ทั้งรวยเลยว่ะ ท่าทางสาวๆ จะเยอะใช่ได้เลยนะมึง” กลุ่มรุ่นน้องที่เข้ามาใหม่กำลังพูดคุยกันถึงรุ่นพี่หน้าหล่อของพวกเขา ไม่นานเจ้าตัวก็ปรากฎตัว ในชุดเสื้อเชิ้ตสีดำปลดกระดุมด้านบนออกสองเม็ด เผยให้เห็นรอยสักที่แผลงอกแกร่ง กับที่แขน แบะกางเกงยีนต์ขากระบอกพอดีตัวสีเข้มรุ่นหายาก เดินเข้ามาโซนที่ปิดเอาไว้สำหรับเด็กวิศวะ อย่างเท่ห์ พร้อมเพื่อนที่รู้ใจและหล่อไม่แพ้กันอย่างอีธาน “พี่เขามานั่นแล้ว แม่งอย่างเท่ห์เลยว่ะ” อาร์มเด็กรุ่นน้องปีหนึ่งของเขาพูดขึ้นจนทุกคนต้องหันไปมอง บรรยากาศเป็นไปอย่างสนุกทั้งเสียงเพลง และการสนธนาของเหล่าบรรดาเด็กช่างที่ออกสไตล์เดียวกัน เจอใครเป็นไม่ได้ต้องเอ่ยแซวกระทั้งเด็กเสิร์ฟสาวสวยมาคอยบริการยังต้องเขินที่โดนพวกเขาแซว “พวกมึงจะลงไปเต้นด้านล่างก็ได้นะ” อีธานบอกรุ่นน้องที่กำลังส่องสาวโต๊ะด้านล่าง “ครับผม...พวกมึงไปกัน กูมองหญิงไว้คน แม่งโคตรน่ารัก” “เขามีผัวหรือยังดูดีๆ นะพวกมึง ระวังไปเจอตีนเข้า” “ครับลูกพี่”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more